Hâlbuki her şeyi birlikte yaşadık diye düşünüyorsunuz:Acıları, hastalıkları, ölümleri, kıyımları sevgileri de. Ne var ki, hayata bakışımız, olaylari, olgulari algilama biçimimiz, insanlar ve hayat karşısında duruşlarımız, durum alışlarımız ve tepkilerimiz, belki de yaratılışın özü, doğası gereği farklı oluyor. Hayat, acılar taplamı, yeryüzü acılar yurdu ya diyorsun, ağrılar bir yerlerden uç veriyor, kanatıyor... Aynı yerde duruyor, aynı şeylerı hissediyor, aynı üzünçleri ve sevinçleri duyuyor görünmenize rağmen, çok yakından, içinden bakıldığında hiç de öyle olmadığını anlıyorsunuz...