Ay İşığı
@Ayisiqi25
"Didilmiş bir qayığa düşən ay işığı kimiyəm."
...Virginia Woolf...
Baku
23 Şubat 1992
56 okur puanı
Kasım 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Bu qaydadır, həyat özü həmişə dözümlülərin yükünü artırır
Sayfa 116Kitabı okudu
Ah, kama yetən eşq, sən nə gözəlsən
Sayfa 153Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Lakin elə böyük hisslər var idi ki, onların qarşısında hər şey mənasız və kiçik görünürdü
Sayfa 152Kitabı okudu
Əgər mənim kimi dünyada bir qaşqası varsa, qoy məni o mühakimə etsin
Sayfa 139Kitabı okudu
Qız ürəyi nə zəif olurmuş, yoxsa mənimki belədi?
Sayfa 56Kitabı okudu
Lakin mənim balaca qəlbim səssiz lal nəğmələr oxuyaraq, məchul bir ümidlə yaşadı
Sayfa 15Kitabı okudu
Mən nə zaman taleyimə qəzəblənmişəm ki...
Sayfa 7Kitabı okudu
Fakat bütün günlerinin arkadaşı olan bu şehir, Seine nehrinin bir sel halinde sürükler gibi göründüğü kahkahaların ve gözyaşlarının bu şahidi, dev çehresindeki sükunu istifini hiç bozmaksızın muhafaza ediyordu
Sayfa 351Kitabı okudu
sükunu eski ıstırabının eseriydi
Sayfa 342Kitabı okudu
İnsan çok fazla mutlu olunca, hep korkudan titrerdi
Sayfa 301Kitabı okudu
Gürültü, kalabalık, onu kendi kendinden ayıracak bir şey istiyordu
Sayfa 292Kitabı okudu
O zaman, kendisinden geçerek boğuk boğuk bir feryat kopardı: "Anne! Anne!" Annesini imdada mı çağırdığı, yoksa onu öldüren bu illeti kendisine vermekle mi suçladığı belli değildi
Sayfa 282Kitabı okudu
bir bulut çökmüştü; gülümseme, gözyaları içinde kayboluyor, kurşun rengi gökyüzünün altında Paris, uzun hıçkırık sesleriyle damla damla sızıyordu
Sayfa 280Kitabı okudu
Jeanne, en çok, köprüye yakın bir oyuncakçı kadının tentesi altında ayakta durduklarını gördüğü çok iyi giyinmiş bir hanımla bir küçük kıza dikkat ediyordu. Herhalde yağmur bastırınca oraya sığınmış olacaklardı. Küçük kız dükkanı yağma ediyor, bir çember alsın diye kadını sıkıştırıp duruyordu; şimdi ikisi de yola düzülmüşlerdi, çocuk kaldırımda çemberini çevire çevire, neşeli, başıboş, koşuyordu. O zaman, Jeanne tekrar pek kederlendi, bebeği gözüne son derece çirkin gözüktü. Çember istiyordu, sokakta olmak, koşmak istiyordu, annesi de arkasından sık adımlarla gelerek, o kadar uzağa gitmesin diye ona seslenecekti
Sayfa 277Kitabı okudu