Ayşegül
@Aysegul_ozer_123
Öğrenci
Çukurova Tıp Fakültesi
Adana
Siverek, 10 Ocak
14 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Küçük bir şüphem kaldı; bilmemek, hatıraları hepten kovacak mı? Sitare!.. En uzaktaki en yakın hatıram!..
Saray dediğin, gönül sultanlarının bulunduğu yer değil de neydi ki? Mesele sarayı aramakta değil, sultanı aramakta.
Her ne ki arıyorsun; aradığın ancak sensin... İyinin de kötünün de fidanı senin içinde büyür... Her meyvenin içi, kabuğundan yeğdir... Sen göremiyorsun diye alem yok değildir... Alemin varlığını ancak kul olarak anlayabilirsin... Allah Muhammed' i önce kul, sonra resul edindi. 'Abdühü ve resulühü' demekten murat, kulluğun peygamberlikten önce geldiğidir...
Okur Takip Önerileri
İnsanlar yaratılışlarının gereği madde ile mana dengesinde yaşamak isterlermiş. Madde tükenince geride bıraktığı boşluğu mana ile doldurur; yahut mana yükselince madde bedeni terk edip gidermiş. Zaten Allah da insanı bu madde- mana dengesi üzerine yaratmış. İnsanın içinde, her biri yarı yarıya etkinmiş. Mutlu olmak veya iyi kulluk edebilmek için maddenin göstergesi olan beden, eller, ayaklar, kirpikler, gözler ile mananın göstergesi olan düşünce, duygu, iman gibi bahisler birbiriyle dengeli tutmalıymış. İnsan, bunların her ikisini de eşit kabullenir veya sahiplenirse bahtiyar bir ömür sürermiş.
Estetik bir cehennem kuruyoruz cümlelerimizle. Kendi cehennemimizin mimarları olacağız. Gömleğin ön tarafından yırtıldığı halde sen arka tarafından yırtıldığını iddia ediyorsun.
Uğruna bütün hayatımı bir kenara atmaya hazır olduğum bir insan için, elinin tersiyle kovalayacağı bir sinek kadar değerim yoktu.
Mademki hiçbir şeyi değiştirmeye iktidarı yoktu, her şey evvelden çizilen bir yolda yürüyecekti, o halde aklı başında bir insan, olanları tebessümle seyredip sırasını beklemeliydi.
Mutluluğun sırrı bize göredir. Nereden baktığınıza göre değişir. Mutluluğun büyüsünü görmek için ona denk bir ruh halinde olmak gerekir. Hiçbir şey tek başına iyi ya da kötü değildir. Onu tanımlayan şey sizin bakış açınızdır. Bizi mutlu eden şey bir şeyin sahibi olmak değil, tadına varmaktır.
Hatalarım, günahlarım, sevaplarım, başarılarım, yenilgilerimle ben benim ve bugün hepsini de sahipleniyorum. Çektiğim hiçbir acı nedensiz değil. Ben onlar sayesinde "ben" oldum.
Kendini bulan insanın bu dünyada kaybedecek bir şeyi kalmamıştır. İçindeki insanı anlayan, tüm insanlığı anlamaya başlar.
Kendimi anlamaya başladığım günden beri, daha birçok şeyi de anlamaya başladım. Bir vitrinin önünde duran aç insan beni sarsabilirdi, bir köpeğin oynayıp zıplayışı beni hayran bırakabilirdi, artık her şeye dikkat ediyordum, hiçbir şeye kayıtsız kalmıyordum.
İnanıyorum ki yalnızca kaderi gizli kalan, hakikaten yaşar.
Etrafa mutluluk saçmanın insana ne kadar iyi geldiğini, ne kadar kolay olduğunu şu ana kadar neden bilmiyordum?
Bedbahtlık aslında bulaşıcı bir hastalıktır, bu yüzden biz yoksul ve bedbaht insanlar daha fazla yoksulluk ve bedbahtlık bulaştırmamak için birbirimizden uzak durmalıyız.
İçimdekileri bir kez olsun dile getirirsem, belki bana ağırlık veren bu lanetten ve devamlı geçmişe takılı kalmaktan kurtulabilirim.