Bir kitap okudu
200 syf.
·
Puan vermedi
"Söyle bana Toprak Ana, gerçeği söyle: İnsanlar savaşmadan yaşayamazlar mı?"
Sayfa 76
Okur Takip Önerileri
"Ama sen ona örnek oldun, öğreten oldun. İyilik, yola düşen, yoldan toplanan bir şey değildir. Tesadüfen ele geçen bir şey değildir. İnsan iyiliği ancak başka bir insandan öğrenir."
Sayfa 68
"İnsanların insan olarak kalmalarıydı senin en büyük dileğin. Savaşın onları insanlıktan çıkarmamalarını, ruhlarından iyilik ve acıma duygusunu çıkarıp atmamasını istiyordun. Sen hep böyle olmaya çalıştın. Bu dünyadan insanlar göçüp gider ama yaptıkları iyi şeyler kalır. Senin güzel davranışın da unutulmayacaktır."
Sayfa 67
"Parmak iziniz de, kaderiniz de, gençliğiniz de tek, geri dönüşsüz, size bağlanmış en büyük armağan. Araya vermeyin, aman diyeyim, tekrarı yok çünkü. Ölümse, ne davetsiz misafir, biliyor olmalısınız..."
Sayfa 152
"Yaşamak, bizim evdeki kızların görüntüyü kurtarmak için, bazen de iki iş arası ruhları ferahlasın diye makinede yaptıkları kasnak nakışına benziyor. İnanın böyle... Deseni eğri çizmek de, kasnağı doğru tutmak da, doğru yerde en gerçek rengi bulup işlemek de size kalmış... Kâinat da sizsiniz, kendi kendini doğan günde yeniden yaratan da, yok eden de..."
Sayfa 151
"Şimdi siz hayal âlemindekiler, gerçek âlemdekilerin size dair her şeyden haberdar olduğuna inanmayacaksınız, ama neylersiniz ki gerçek bu... Dünyaya konup göçmüş tüm insanlar, ulu bir nehrin ayırdığı sahici bir âlemde, yıldızlara yaslanıp siz ölümlüleri seyrediyor. Kendinize çekidüzen verin Allah aşkına, sahici insanlar olun. Hayat bir kereliğine sunulan olağanüstü bir armağan. Güzelim dünyaya konarken, göçerken sevgi dolu olun, yaşamasını bilin."
Sayfa 150