Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Arzu
Arzu
@Aytuna
25 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hayat ve ölüm ekseninde hikâyelerin yer aldığı bir eser.Rüya görmek, rüyada olma hâli; biraz hayat, biraz ölüm, biraz kehanet diye düşündürdü bana...Yazarın kendine has üslubuyla rüyaları , yaşamı ve ölümü gizleri ve açıklarıyla okumak güzeldi.
Albert Camus'nün okuduğum ilk romanı.Adından da anlaşılacağı üzere topluma, değerlere, duygulara yabancılaşmış hissiz bir karakter üzerinden ilerliyor kitap.
Daha önce okuduğum ve dış dünyaya içinin kapılarını kapatmış karakterlerin (Ör:Selim Işık)nahifliğinin aksine Meardault karakteri soğukkanlı ve beklentisiz.Bu beklentisizlik öğrenilmiş çaresizlik gibi değil duygularından tamamen sıyrılmış olmanın sonucu hatta kitapta geçmiş, gelecek ve şimdiye dair duygusallığa kapıldığı bir an hemen hemen hiç yok.Hayata tamamen nesnel bir pencereden bakıyor.Aşk, ölüm, kalım onun için her şey belli bir neden sonuç çizgisinde ilerliyor. Maneviyata hiç önem vermemesi, duyguların onun için gerçekliği olmaması ise bu bu yabancılaşmayı kolaylaştırıyor.
Kırmızı Pazartesi
"Santiago yavrum! " diye bağırmıştı.
"Neyin var?"
...
"Beni öldürdüler, Wene Hala!"
Sabah erken saatlerde işlenen bir cinayet.Santiago Nasar öldürüldü.Yazar bunu nasıl bize (okuyucuya) ilk başta söyledi ve roman boyunca bu bilindik sonu
bekledik ise ikiz kardeş olan katiller de onu öldüreceklerini daha ilk başta
Okur Takip Önerileri
Simyacı
Bu kitabı çocukluğumda çok sevdiğim o masal türünü okurken olduğu gibi keyif alarak okudum.Gerçekten yetişkinler için yazılmış bir masal gibi.
Yetişkinler için dedim. Çünkü çocukken büyükleri çok daha cesur buluyor ve onları hayallerine daha yakın görüyorken, büyüdüğümüzde aksine korkaklaşarak hayallerimizi bir kenara bırakıp onları
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa'nın bireyin iç dünyasını esas alan eserlerinden biridir.Mükemmeliyetçi bir dil ve anlatımın hâkim olduğu kitapta yazarın psikoloji ve tıp alanında geniş birikime sahip olduğunu görürüz.
Not: Kitabı Nazım Hikmet Ran 'a ithaf etmiştir.
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu otobiyografik özellikler de taşıyan bir romandır.(Kendisinin çocukluğu ve gençliği de kemik hastalığı yüzünden hastanelerde geçmiştir.)
Genç bir hastanın psikolojik durumunu çok iyi tahlil etmiştir ve bunu okuyucuya hissettirmiş ki kitabı okurken duygudaşlık kurabildim .
"Hasta olmayanlar bizi ne kadar az anlayacaklar."
"İki hasta kadar birbirine yakın hiç kimse yoktur."
"Büyük bir hastalık geçirmeyenler, her şeyi anladıklarını iddia edemezler."
Bu sözlerle sağlığın en büyük varlık olduğunu ne güzel ve gerçekçi bir bakışla anlatmıştır.
Öte yandan bedeninde çektiği acılar kadar ona ızdırap veren ruhunda hissettiği Nüzhet'in aşk acısı da vardır. Bazen bedenindeki ağrıları ruhundaki sızılara oranla daha sade bulur.
İnsanın manevi acılarını, korkularını, yalnızlığını,azaplarını, ruhsal bunalımlarını kişiyi sarsacak ölçüde iyi işleyen; psikolojik tahlilleri öne çıkaran bir eserdir.
