Sabitlenmiş gönderi
Öldüğüm zaman bir hain,bir nankör,kendi sevdasına düşmüş birisi olarak ölmek istemiyorum.
Mesut sanmak için kendimi ne kağıt isterim ne kalem.Parmaklarımda cigaram dalar giderim mavisinden içeri karşımda duran resmin.
Okur Takip Önerileri
İnsan iki kez doğar,önce annesinden sonra kendinden. İlki hayata gelmektir,ikincisi hayat bulmak.
Kaderimde mi vardı? Beyhude miydi her şey? Yine gönlüm karardı…
Sevmezlermiş bizi raconlarının bu olduğu söyleniyor.
Yarası cerahatlenmeyeni kendilerinden saymazlarmış,
bize başından beri başkası muamelesi yaparlarmış.
Daha yeni öğrendik meğer biz de onlarla mecazdan
leff-ü neşirden gayrı alâka şimdiye kadar kurmamışız.
Doğrusu gerçekten bizmişiz,başkaları onlara dokunmanın ar gelişi bundanmış.
“İbadetimden olmasa bari” derken kuşkum,savaş bitmiş. Ben nöbette unutulmuşum.
Benim adım insanların hizasına yazılmıştır.Her gün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.