İlayda Uysal
@Badefarah
Bazen okur...
Bazen gezer...
Gezmesse uyur..
Uyanıksa müzik dinler..
Çocuk gelişim.
Görsel Sanatlar ve İletişim Tasarımı
Samsun
9 Aralık
10 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitap okudu
413 syf.
·
Puan vermedi
"Birden bütün neşemin bir camın kırılışı kadar ses ve şangırtı çıkararak düşüp kırıldığını gördüm."
Okur Takip Önerileri
savaşlar durmuyor, hastalıklar bitmiyor, zaman geçmiyor. gözlerimi kapattığımda da bitmiyor. kendime verdiğim her sözün arkasına sığınıyorum. günler birbirine benzeyeli yedi sene olmuştu. hiçbir anlamı olmayalı yedi saat oldu. balkonlardan sarkıp şarkılar söylüyorum. masadaki tüm kitapların arasında yarım bırakılmış cümleler var. hiçbir şeyi tamamlayamıyorum. bağırırken televizyonun sesini açıyorum kim daha yalancı ayırt edemiyorum. bir ağaca bakarak bitki çayları demliyorum. biraz kantaron, biraz melisa, biraz reyhan. baktığım ağaç uyuyor, ben uyuyamıyorum. kültablasına söndürmeden bırakıyorum sigaraları, unutuluyorum. kalem ve kağıt ile tanıştığımdan beri insanları daha az özlüyorum. duvarda başı boş duran bir çivi daha az yakıyor canımı. kırgınlığa, kızgınlığa, kırıklığa, paramparça saçılan dağınıklığa çarem var. aynadakine yok.
bir masaya oturuyorum. insanlar gelip gidiyor, zaman ilerliyor, güneşin yeri değişiyor, sigara izmaritleri artıyor, kahve sayısını bir süre sonra unutuyorum. aklımdaki şeyler birbirleriyle savaşmaya başladıklarında hiçbir şey olmuyormuş gibi etrafa gülümsüyorum. gördüğüm her yüze birer hikâye yazıyorum. hareketliliği ve denize bakan her pencereyi seviyorum.
Bütün parçaları çıkarılmış ama birleştirilememiş gibiyim. Antika bile değilim oysa, genceciğim. Yanlış insanlara, yanlış kablolarla. Kötü rüyalarla, kötü adamlara. Aman Allahım.
Aslında sokağından geçmeyeceğim, yolumu değiştireceğim adamların kapısında inatla yatmışım ziyan olmak için. Sonra kapının aralanması yetiyor. Sevgi çürüyor, kötü kokular. Çirkin.
İşte bir adam var ben o dizilen cümleler arasında küçük çocuğum. Halka küpelerim,babamın kokuları. Lügatına bir gitmek eklemiş susamıyor. Bendeki derinliğin metresini yaşayamıyor. İşte bir adam var karşısında içimle hesaplaşıyorum. Öyle işte bir adam var ne bileyim karşısında ben öyle zamansızım ve geçici
İlayda Uysal tekrar paylaştı.
Kafamın içi o kadar dolu ki doktor, bu kadar şey nasıl sığıyor aklıma bilmiyorum.
oysa babam hep kuş beyinli diye seslenirdi bana, kafamda tüyleri dökülmüş kendini ısıran köpekler havlıyor doktor.
Kafamda Yağmurlu Bir Günde ayakkabısız Hatta çorapsız mendilci çocuklar var,
kapkara yüzlü renkli renkli gözleriyle bana sesleniyorlar.
insanlar bu kadar acımasız olmamalı doktor...
Evren de sonsuz umut var, fakat hiç biri bizim için değil.