Cihan çoktandır yıkılıp gitmede; sanma ki bizde düzelir.
Alçak felek, devleti baştan başa aşağılıklar eline düşürdü.
Şimdi artık İstanbul kapılarını dolaşanlar, hep ayak takımı.
İşimiz, Allah’ın merhametine kaldı vesselâm!..
Sus, kimseler duymasın,
Duymasın, ölürüm ha.
Aymışam yarı gece,
Seni bulmuşam sonra.
Seni, kaburgamın altın parçası.
Seni, dişlerinden elma kokusu.
Bir daha hangi ana doğurur bizi?