İrfan baran
@Baranirfan
Müzik yaparken müziği özlüyorum işimi öyle çok seviyorum
Müzik Öğretmeni
MEB
6 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Kim bir sofrada sadece kendi çay kaşığının sesi eşliğinde kahvaltı yapabilir ve kim aynı sofradan tok bir şekilde kalkabilirdi? İçim huzursuz, içim bambaşkaydı.
yalnızlık konusunda benimle aynı şeyleri düşünen bir yazar buldum :)
Karanlıklar üstünü örtmüyordu insanın ve üşüdüğünde bir çay demlemiyordu yalnızlık. “Yalnızlık güzel şeydir,” diyen şerefsiz neredeydi?
Dönmeyecek korkusuyla dilimden düşmeyen anne kelimesi öksüz kalacak ve ben boş odalarda biten kokusunun yasını tutacaktım.
Okur Takip Önerileri
“Üzgünüm”
Dünyada bir insanın kendini ifade edebilmesi için kaç dil vardı? Ya da Türkçede bir insanın kendini anlatabilmesi için kaç kelime bulunuyordu? Neden biri dışında yüreğime değen olmadı? “Üzgünüm,”
Kimi düşlesem manzarama bir yalnızlık omuz atıyor, içimdeki sıkıntılar bela arıyordu. Böyle gidiyordu her şey benden, ben de onlardan.
“Bir gün özlersin,” diye seslenen babamın sesine takılan çocukluğumu azarlıyor, yine o çocukluğumu tekmeleye tekmeleye yürüyordum.
Kolay olmuyordu insanın yüreğine bastırarak sevdiği insanın öldüğünü kabullenmesi.
Onu seyretmek, efil efil esen bir meltemde, denize bir sandalla açılmak gibiydi
Günaydın diyen annenize suratınızı asarak “Kahvaltı hazır mı?” demek de bir şiddettir ve ona hiç sarılmamak da bir terk etme şeklidir.
Yorgunluğum acıdandı. Biri sevse geçerdi elbet ama kimse sevsin de istemiyordum
Kalbimin yorgunluğu ben konuştukça ağırlaşan gözlerime başını yaslıyordu
Sadece nefes alan bir varlığa dönüşmüştüm. Bunun bir anlamı varsa bile yaşamak değildi
Yalnızlığın verdiği kaygılar, yazın ortasında içinizi üşütmeye başlamışsa, yaranız kabuk bağlamaz bir daha.
Umarım bir gün kendimi affederim; duyduğum fazla merhametin yan etkilerini umursamadan, aşırı dozda sevgiyle insanları sevip kendime zarar vermiş olmam yüzünden.
Aşk kendi kiralık katilini yaratmaktır. Tetiği siz çekersiniz ama emri bir başkası verir.
"Üzgünüm seni sevmeyi terk ettiğim için."
İnsanın kırıp döktükleri, ayağını kanatmadığı sürece kime ne kadar zarar verdiğini anlamıyor
yalnızlık, ne kadar gayret etseniz de sizi yanlış anlamanın bir yolunu bulur.
Senin mevkin benim gönlümdür
Gönlünün toprağında kendiliğinden bitmiş hiçbir çiçek açmıyor, hiçbir dal zorlamadan meyve vermiyordu.
Eski bir söz vardır, 'Her ışıldayan, altın değildir,' derler.