Kendimizi iyi hissetmemizi sağlayan her şey bizim için iyi değildir. Bize acı veren her şey de kötü olmayabilir.
İçinde bulunduğumuz durum binlerce benzer durumdan yalnızca biridir.
Bütün bunların anlamı ne, diye sormaktan kendimizi alamıyoruz... hayatları, açlığın ve cinsel isteklerin giderilmesinden... sonun gelmez gereksinimler ile bunların karşılanması için gösterilen bitmez tükenmez gayret arasında alınan... bir anlık hazlardan... ibaret.
Okur Takip Önerileri
Bu kadar gürültü patırtı niye? Nedir bu acele, bu çırpınış, bu acı, bu çaba? Niçin önemsiz bir şey bu denli büyük bir rol oynuyor hayatımızda?
Eğer yaşamak, var olmak çok keyifli olsaydı, herkes uykudaki bilinçsizlik haline geçmek için isteksiz davranır, büyük bir mutlulukla uykudan uyanırdı. Ama durum bunun tam tersi. Herkes uyumak için büyük bir istek, uyanmak içinse isteksizlik duyuyor.
Dünyaya gelmenin cezasını çekmekten kimse kurtulamadı.
Lüks yiyecek içecekler... sizi kötü hastalıklardan korunmadığı gibi bedeninizin sağlıklı kalmasını da sağlamaz. Doğal olmayan zenginliklere sahip olmak, zaten taşmak üzere olan bir şişeye su eklemek kadar gereksizdir. Gerçek değere, tiyatrolarla, hamamlarla, parfüm ve kremlerle değil... ancak doğa biliminin yardımıyla ulaşılabilir.
Gereksinimlerimiz psikolojik olduğu halde maddi şeylere, nesnelere yöneliyoruz. Kafamızı derleyip toplamamız gerekirken evimiz derli toplu görünsün diye raflar satın alıyoruz. Dost sıcaklığının yerini tutsun diye kaşmir hırkalar giyiyoruz.
Eğer insan ölüm üzerine mantıklı düşünürse, ölümden sonra bizi kaygısız bir uykudan başka bir şeyin beklemediğini anlardı.
Felsefe yapmaya henüz hazır olmadığını ya da felsefe yapacak yaşı çoktan geçtiğini söyleyen adam, mutlu olmak için çok genç ya da çok yaşlı olduğunu söyleyen bir adama benzer.
Bir düşüncenin doğruluğu, herkesin ona inanmasıyla ya da herkesin onu reddetmesiyle değil, bu düşüncenin mantık kurallarına uygun olup olmadığıyla belirlenir.
Arthur Schopenhauer - Hiçliğin o keyifli dinginliğini yok yere bozan bir olay diye nitelendirebiliriz hayatımızı.
Tanrı var olduğu İçin ona inandığınızı düşünüyor olabilirsiniz, ama Freud çok küçük bir çocukken hissettiğiniz korunma ihtiyacını hala hissediyor olduğunuz İçin Tanrı’ya inandığınızı düşünüyordu.
Din, daha sonra meşhur olan ifadesiyle, ‘halkın afyonu’ydu.
Jean- Jacoques Rousseau- insan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur.