Piraye olmayı hayal etmek herkesin harcı değildir konusuna örnek olmuş bu kitap. Sürekli tekrarlarla, sanki yerli dizi tepkileriymiş gibi bir dille ömrü boyunca ağzını açmamış o asil kadına yakıştırılan cümleler çok basit çok sığ kalmış. Münevver hakkında yazılan cümleler de kırıcı incitici. Başkasına ait bedeni Nazıma havale etmek gibi bir cümle yargılayıcı ve hadsiz bence.
Piraye isteseydi kendi cümlelerini muhteşem bir üslûpla yazardı ve okura ulaştırıldı. Talihsiz bir durum.
