Fergan
@Baykahve
Beynimde doğmamış bir çocuk var.
#103559835
Lisans
İstanbul
313 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Çocukluğumda da ilk gençliğimde de bir şey olmaya değil olmamaya karar vermiştim.
S. Faik Abasıyanık
Okur Takip Önerileri
Popüler Kültür Çöplüğünde Yer Almayan 10 Şiir Kitabı ^^
Ben Ruhi Bey Nasılım
Büyük Saat
Yaşıyoruz Sessizce
Kuvâyi Milliye
Ah'lar Ağacı
https://1000kitap.com/kitap/kitap--247741
Bostan
Rüzgâr Bizi Götürecek
Sevda Sözleri
20 Lak Tablet
Popüler Kültür Çöplüğünde Yer Almayan 10 Kitap ^_^
Yeraltından Notlar
A’mâk-ı Hayal
Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde
Suç ve Ceza
Hamlet
Oblomov
Matmazel Noraliya'nın Koltuğu
Bir Adam Yaratmak
Altıncı Koğuş
Dorian Gray'in Portresi
“Benim gençliğimden beri takip ettiğim prensiptir: Tek başına bir şey değilsen başkalarıyla bir şey olamazsın. Tek başına bir "şey" olmak zorundasın.”
İsmet Özel
Cümle alem gizlidir bir elifte
Ba dedirtmen bana sonra azarım.
Yunus Emre
“Sayıları bizden fazla ama yine de adil bir savaş olacak. Biz onları görüyoruz, onlar bizi. Gözümün gördüğü hiçbir şeyden korkmam!”
#birreplik
Persona
“Benim anlamadığımı mı sanıyorsun? Var olmak denilen o umutsuz düşü… Olur gibi görünmek değil, var olmak. Her an bilinçli, tetikte… Aynı zamanda başkalarının huzurundaki varlığınla kendi içindeki varlık arasındaki o yarılma… Baş dönmesi ve gerçek yüzünün açığa çıkarılması için o bitimsiz açlık… Ele geçirilmek, eksiltilmek ve hatta belki de yok edilmek… Her kelime yalan… Her jest sahte… Her gülümseme yalnızca bir yüz hareketi… İntihar etmek? Hayır. Fazlasıyla iğrenç… İnsan yapamaz ama hareketsiz kalabilir, susabilir. Hiç değilse o zaman yalan söylemez. Perdelerini indirip, içine dönebilir. O zaman rol yapmaya gerek kalmaz, bir kaç farklı yüz taşımaya ya da sahte jestlere. Böyle olduğuna inanır insan. Ama gördüğün gibi gerçeklik bizimle dalga geçer. Sığınağın yeterince sağlam değil. Her tarafından yaşam parçaları sızıyor ve tepki vermeye zorlanıyorsun. Kimse gerçek mi yoksa sahte mi diye sorgulamıyor. Kimse sen gerçek misin yoksa yalan mısın demiyor. Bu sorunun yalnızca tiyatroda bir önemi olabilir. Belki orada bile değil. Seni anlıyorum Elisabeth, susmanı anlıyorum. Hareket etmemeni anlıyorum. İsteksizliğini fantastik bir sisteme bağlamışsın. Anlıyor ve hayranlık duyuyorum. Bitene kadar bu oyunu oynamalısın. Ancak o zaman bırakabilirsin. Tıpkı diğer rollerini bıraktığın gibi bunu da yavaş yavaş bırakırsın.”