Yeryüzü kan ,hissiz.
Topraklar yağmura düşman.
Ağlıyorum insanoğlunun reziliğine.
Görünmez gözler şafakların ardında.
Görünmez çiçeklerin dansları
Duyulmaz gökyüzünün müziği
Hissedilmez doğanın asilliği
Dünyayı sevgiye boğmak isterken,kalbimi astım duygularımda
Sevda, muteber duygular utanç duyuyor zihinlerinizde...
Kalplerinize ulaşmadan can veriyorlar.
Ah! Fazla kaldım bu durakta , bu çağ kalbimi paramparça ediyor.
Umudum gelsin gece yarısında...
Alsın beni koynuna.
Kendi hayatımdan kendimi çıkartmak istiyorum.