Betül
@Betusk66
Hiçbir şeyi diyen bir cümlenin, ortasına yazılmış bir kelimeyim.
Kütüphaneci
1996
5 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Okur Takip Önerileri
Her sene yılın bu vakitlerinde mezarlardan mezar taşlarını toplar yeniden boyarım. Çok vakit alıyor. Sadece ad ve soyadı, bir sürü harf. E, her harfi de, ölen öylesine, sanki nehrin öte yakasındanmış gibi özensizce boyadığımı düşünmesin diye dikkatle yenilemek gerek. Çünkü burada her zaman, nehrin bu yakası, öte yakası diye ayrım yapılır. İnsanlar ayrıma başladılar mı, artık hep ayrım yaparlar. Nehir olsun olmasın.
Sayfa 9
Bilir misiniz ki, yerler bizi kandırmayı severler? Gerçi her şey bizi kandırır, o da doğru. Ama en çok yerler yapar bunu. Şu mezar taşları olmasa, burada bir yer olduğunu bilemezdim, mesela.
Sayfa 9
Ölüm sabahları, herkes birbiriyle ürkerek ve ürpererek konuşur. Fakat ertesi güne kadar her şey unutulup gitti. Müse'nin mersiyesini hatırlar mısınız? Paris'te her şey unutulmak için eğer on beş gün kâfi ise, Şark'ta bu, on beş saat bile değildir. Şark'ta ölmemeye bakmalı...
Sayfa 61
Osmanlı saltanatı son bürokrat iken, bürokrasi bile tam Arap yahut yan Arap'tır. Türkleşmiş hiçbir Arap görmedikten başka, Araplaşmamış Türk'e az rast geliyordum.
Arap milliyetçiliği güden Şamlı Azimzadeler, Konya'dan gelme Kemik Hüseyin torunları idi. Halep'in esas familyalarının asılları Türklerdi. Osmanlı İmparatorluğu'nda itibar, azınlığın imtiyazi olduğu için ve Türk unsuru imtiyazsız olduğu için herhangi bir Müslüman azınlığın çocuğu olmak, Türk olmaktan daha faydalı idi.
Sayfa 48
Çıplak İsa, Nasıra'da marangoz çırağı idi; Zeytindağı'nın üstünden geçtiği zaman, altında, kendi malı bir eşeği vardı. Biz Kudüs'te kirada oturuyoruz. Halep'ten bu tarafa geçmeyen şey yalnız Türk kâğıdı değil, ne Türkçe ne de Türk geçiyor.
Floransa ne kadar bizden değilse Kudüs de o kadar bizim değildi. Sokaklarda turistler gibi dolaşıyoruz.
Sayfa 48
İttihat ve Terakki'yi mesuliyetsiz adamlar tefessüh ettirmislerdir. Halbuki devlet kuvvetlerinin yerini, hangi sahsi kuvvet tutabilir? En azil katili, eli titrek bir hâkim mahkûm eder ve bir çingene asar.
Sayfa 47
Birkaç adım daha yürüdüm arabaya doğru, ayaklarımın altındaki kumlar siyah siyah çıtırdadı. "Babalar, alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır," dedi bir ses o sırada çıtırtıların arasından; bu cümle senin kitaplarından birinde yer alıyor, öyle değil mi?
Sayfa 194Kitabı okudu
