Bi Okur
@Biokuryazmaz
“Nevi şahsına münhasır”
Öğretmen
75 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ne yazık ki düşmanların birbirlerini gözleriyle değil, matematikle görebildikleri bir devirdeydiler.
Sayfa 73
Merhaba Ömür Hanım, merhaba dünyanın tek olanağı içtenlik, merhaba diplerde ışıyan gelecek düşü, merhaba benim murat üstündeki yalnızlığım…
Herkesin gövdesiyle var olduğu yerde yüreğini öne süren “bir beyazdım siyahlar arasında.”
Okur Takip Önerileri
Birimizin kalbi ötekinde acı
Şu farkla yaşıyoruz aynı kaderi:
Sen, yaralarını gösteriyorsun
Kimliğini sorduklarında;
Ben, kimliğimi gösteriyorum
Utancım sorulduğunda… (Şükrü Erbaş)
İnsan önce bakışlarından yaşlanıyor, alışacaksın
Alışacaksın yüzünün meydanlarda gevezeler tarafından hırpalanmasına
Bir çocuk gitmediği şehirleri terk edecek
Erteleyeceksin sevinçlerini kendini martta sanan kedileri görünce
Su ne söyler de çürür karanfiller vazoda
….
Sayfa 15
İnsanlık ne kadar büyük bir yalnızlığı, yabancılaşmayı, sevgisizliği ve yıkımı yaşıyor olursa olsun, dünyanın herhangi bir yerinde şiir yazan birisi varsa ve onu okuyan bir başkası varsa, barıştan, aşktan, özgürlükten ve güzellikten umudu kesmeye yer yoktur.
Gün boyu sakındığım her şeyi, bir ayin kutsallığı içinde teslim ederim geceye.
Bir yere gitmeden, gelecek birisini bekliyordu herkes. Koro halinde susuluyordu ve yalnızca yüksek sesle konuşanlara inanır olmuştu insanlar.
Sevgili Dost,
Şu günlerde, “iyi misin?” sorusunu herkes aynı şekilde cevaplıyor. “Bu ortamda ne kadar iyi olunabilirse o kadar iyiyim.”
Kulakları hassas olduğu halde hiçbir şey işitmeyen kişi, O’nu dinliyordur.
Sayfa 231
Aşk insanı kanatlandırıp uçurur. Peygamberimiz’in miracını hatırla. İçinde o sevgi olmasaydı, hiç bu kadar yükselir miydi?
Sayfa 156
Konuyla alakası yok ama
koşması ateşe verilmiş bir çocuktum ben
Sayfa 15
Kim bilir hangi pencerede kişiliğimizin hangi durumunu inşa etmişizdir? Kim bilir bize ait olduğunu düşündüğümüz düşüncemiz hangi pencerenin ardında gizlidir.
Sayfa 27
“Kimse kimseye yetmiyor. Kimse kimsenin boşluğunu dolduramıyor. Çatlaklarını kapatamıyor. Kimse kimseyi onaramıyor. Kimse kimsenin dallarına konmuyor. Kimse kimsenin içine bakmıyor. Kimse kimsenin ta içine akmıyor. Kimsenin kimseden pek haberi olmuyor. Kimse kimseyi tam olarak duymuyor. Kimse bir başkasının eksik yanını tamamlamıyor. Kimse yolunu bir başkasının içinde kaybetmeyi göze almıyor. Kimsenin gözyaşları kimsenin avuçlarında birikmiyor. Kimsenin kırıkları başka birinin tenine batmıyor. Kimsenin kokusu burun direklerimizi sızlatmıyor. Kimsenin şarkısı içimizde çınlamıyor. Kimsenin sırrı içimizin tenha köşelerine saklanmıyor. Aramıza soktuğumuz mesafeler yüzünden bakınca kimsenin hayatı görünmüyor. Kimsenin şarkısı kulaklarımızda yankılanmıyor. Kimse içimize birikmiyor, içimize kıvrılıp yatmıyor. Kimsenin gökyüzünden bize bir yıldız düşmüyor. Kimse kimsenin hafızasında bir yer tutmuyor. Kimse kimseyi bütün hesaplarına katmıyor. Kimsenin nabzı başkasında atmıyor. Kimse kimseyi kendine katmıyor. Kimse kimseyi içinde yaşatmıyor.”
~ Gökhan ÖZCAN
Sayfa 6
“Artık ruhumuz her şeye hazırdır. Sebepsiz bir hüzne de, yersiz bir sevince de.”
Rasim Özdenören