Arzu
@Birazfelsefi
İstanbul
İzmir, 6 Mayıs
1237 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tatilde elimdeki son kitabı da okudum ve etrafıma boş gözlerle bakıyorum; şimdi napacağım 🤦♀️ Yarın Karşıyaka sahaflarını gezme planımın hevesiyle bir nebze olsun idare ediyorum ama çok zor a dostlar çok zor 😔 
şaziye.. gelsene 😃
"Çürümenin Kitabı" ile intihar, etkili bir yol mudur?
Buradan kitaplar ya da yazarlar hakkında yönlendirme yapma hakkını kendimde görmediğimden, hep sustum hep içime attım ama artık yeter! 😃 Kurban olayım, Cioran'a "Çürümenin Kitabı" ile başlamayın, hem siz çürüyorsunuz okurken, hem ben çürüyorum Cioran'a bu kitapla başladığınızı gördüğümde 🥴 "Umutsuzluğun Doruklarında" ne canım kitaptır ne lirik bir dili vardır onun, böyle usul usul girersiniz Cioran'a, acıtmaz ama incitir zira sadedir ama vurur tam onikiden🤯 Diyeceklerim bu kadar efendiler, daha geniş yazmak isterdim ama şimdi sen de kimsin, Cioran'ın Türkiye elçisi misin, kendine gel kadın! nidalarından azıcık kaçıyorum 😃 sevgiler ve Cioran'a düşen herkese bir miktar sabır diliyorum 🥰
Okur Takip Önerileri
Alexis, uyumak istiyorum!
Bazı kitaplardan sonra uyuyamıyorum, okurken ne hissettiysem dipdiri, üzerimden atamıyorum, devam edemiyorum. Bir cümle yer ediyor sinir uçlarımda, dönüp duruyor devamlı, susturamıyorum. Her şey öyle içimde, her şeyden öyle dışarıdayım. Uzaktayım.
"... ağabeylerimden gelen bir mektupta annemin öldüğünü öğrendim, hem de bir ay önce. Çok üzüldüm, özellikle de daha erken haberim olmadığına; sanki benden birkaç haftalık acı çalmışlardı. Yalnızdım."
Sanki benden birkaç haftalık acı çalmışlardı... Ve evet, yalnızdım.
Bu satırları korkum o ki hızlıca geçmiş, üzerinde durmamak için özen bile göstermiştim. Fakat, herkes sussa da bizi izleyen cümleler var. İnanırım...
Bu gece - ya da sabah daha doğru bir ifade-uykusuzluklarının; uzaklıklarla, boşluklarla, hep aynı koordinatlardaki devinimle, stabil debdebelerle merhabası var. Birkaç yüz kilometrenin ötesinde, - fizikötesi belki de- aranıp ulaşılamayan ne varsa hepsine not düşüyorum: saat 05:34, hepsi ayrı ayrı, yerli yerinde. Fakat, her hikayede bir yersiz-yurtsuz var, değil aramak bir yeri, uzun oluyor adres sormayalı kimselere..
"İçimde canlılığını yitirmiş bir şey var. Asla baş edemedim. Çözmek için hep geciktim."
Un Coeur en Hiver / 1992
William: Benden hoşlanıyor musunuz?
Bath: Evet
W: Saygı duyuyor musunuz?
B: Evet çok fazla!
W: Hangisi hoşlanma mı? Saygı mı?
B: Erkeklerin kendi duygularını ifade etmek için yaptıkları bir dilde, bir kadının duygularını ifade etmesi çok zor!
Far From the Madding Crowd 2015
Gece gibi bir film...
O kadar uzağım ki her şeye... Sıcak, neşeli, hayat dolu olmak istiyorum. Küçük düşürülmekten korkuyorum. Yerin dibine geçmişim gibi oluyor ama o rezilliği ve onunla birlikte yerin dibine batmayı da kabul ettim. Beni anlıyor musun?
Kendini bir düş kırıklığı olarak görmek ne acı...
En Passion (1969)
Ama bu film içimde bir yangın oldu..
-İyi misin?
+Bir artı bir iki eder.
-Ne?
+Bir artı bir iki eder. Bir etmez.
-Ateşin var senin.
+Jeanne? Bir artı bir hiç bir eder mi?
İçimdeki Yangın (2010)
Harika bir film önerisi daha.. Bence izlemelisiniz <3
"Bu siyahlı kadınların uzun bir hikayesidir. Ne parlak yıldızlar ne de yanan çiçekler... Cesaretlerini göstermek için kader tarafından yönetilen kadınlar..."
Peki Şimdi Nereye? (2011) / Nadin Labaki
- İnsanın duyguları sanat eserlerine benzer. Sahteleri yapılabilir. Tıpkı gerçek gibi görünebilirler ama sahtedirler.
+ Sahte mi?
- Her şeyin sahtesi yapılabilir. Sevincin, acının, nefretin. Hastalığın, iyileşmenin. Aşkın bile..
The Best Offer (2013)
"En uzun yolculuğun sonunda yine yalnızlık vardır."
Yaban Çilekleri (1957)
Ingmar Bergman