Sabitlenmiş gönderi
Adını
anmak mümkün olmasın şahadetinde bile şairlerin
Bir şiirde bile geçme, ben okumayayım mesela
Ve ben içmeyi de bilmem
En kötü alışkanlığım sendin oysa
Bu şehirde deniz yok,
Dirhemdir mutluluklar
Okur Takip Önerileri
İrtifasını kaybetmiş mutluluklarımı
ipi kopmuş uçurtmalara bağlıyor,
Çocukluğuma vasi atadığım salçalı ekmekle
kıvırcık saçlarında düşlerimi tarıyorum
Altı yıldır
‘kapalı cezaevi gözlerinde’ yatıyor
zaman aşımından düşmez bu dava
müebbettim biliyorum
Gayrimeşru vedalar babamdan kalma bir gelenekti oysa
Ömürlük giyerim diye
bir beden büyük almıştım seni yüreğime
Sana söz veriyorum, hiç büyümeyecek
hep çocukça seveceğim seni
Henüz çocuktum, lahit mezarlara çiçek
bırakan annelerin gelinlik giymeyen kızlarını
hayal ettikleri düşlerde bulduğumda seni
Sana söz veriyorum, hiç büyümeyecek
hep çocukça seveceğim seni
İçinde sen olan kelimelere sarılıyor
bütün cümlelerde kokunu arıyorum
Kokunla başlayan ibadetimin farz namazına
duruyor, kıblem gözlerin diye taşlanıyorum
Gözyaşlarımı
naziresi olmayan bir şiirin
penceresine asıyor, ömrümde
gölgen var kurutamıyorum…
Gözlerinle arama mesafe
koyuyor, karşılaşmayalım diye
yürüdüğün yollara hendekler
kazıp hudutlar çiziyorum
Nikâhsız karımdan habersiz boş bir çerçeveye
baba olma duygularımı asıyor
dileklerimi bir sigaraya üflüyorum
Bir mumum bile yok
Henüz hiçbir matemde yok kırılmışlığım
yalnızlığımı fersah fersah uzaklara götürüyorum
Elimi muhtelif yaralarımda
gezdiriyor, patlamamış bir silahın
barut kokusunda kursağımda kalmış
bir ölümün yasını tutuyorum