Zweig bize bu kitapta bir yanda hayattan nasibini alamayan, sünepe, çekingen, iletişimi zayıf bir üniversite öğrencisini anlatırken; bir yandan bu kişinin özendiği şahsı ele alıyor. Sünepe arkadaşla dalga geçilip ezildiğini anlatırken aslında bizim o tarz insanlarla dalga değilde topluma kazanmamızı işaret ediyor. Sonuç itibariyle herkes aynı olacak diye bir şey yok kimi insan içine kapanıktır kimi insan toplumu kazanır herkesin beğenisini toplar fakat içine kapanık olan bazen iki kelimeyi bir araya getiremeyen kişilerinde bir hayali ve bir hobisi sevgisi olabileceğini düşünerek böyle insanları yadırgamak toplumdan itmek yerine onlarla birlikte olmayı ve onlara ilişki konusunda yardım etmemizi öneren onlarında kendi iç dünyalarında üzülebileceğinden bahseden bir kitap bir satranç olmasa da okunmaya değer çok şey öğretir bundan şüpheniz olmasın...
