"İnsanda ahlaken kuşku uyandıran abartılı iyimserlik biçimleri vardır. Bunlardan biri, iyiye vesile olacağı gerekçesiyle kötülüğü meşru gösterme çabasındaki teodisedir."
-Terry Eagleton, İyimser Olmayan Umut
Bazen hepimiz bir filme hapsolmuşuz hissine kapılıyorum. Repliklerimizi biliyoruz, nereye doğru yürüyeceğimizi biliyoruz, nasıl oynayacağımızı biliyoruz, sadece kamera yok. Yine de çıkamıyoruz filmin içinden. Ve film kötü.
“Ah bu boşluk! Göğsümün içinde, şurada hissettiğim bu korkunç boşluk ! —Eğer onu bir kez olsun, bir kez olsun şu kalbe bastırabilsen, bu boşluktan eser kalmaz diye düşünüyorum çoğunlukla .”
—J.W. von Goethe, Genç Werther ‘in Acıları
“Bazen insan kendine soruyor şaşkınlıkla,
acaba doğru gezegende miyim diye.
Sözcükler bile bırakıp gidiyor sizi, bu kadar kötü işte.”
—Samuel Beckett, Hiç İçin Metinler