birinin hayatında çok önceden olmayı hiç istemediniz mi? yaptığı hataları engellemeyi. bir başkasını sevmeden önce, ilk sevilen kişi olmayı. kalbini kıran herkesten onu korumayı. ona kötü anı bırakan herkesi silmeyi. keşke bunları yaşamadan önce karşına çıksaydım demediniz mi?
Dostoyevski, “suç ve ceza” adlı romanında: “herkesin gidebileceği bir yeri olmalıdır” diyor, ve ekliyor; “çünkü öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir.
Bazen yolda yürürken karşımıza çıkan bir köpeği seviyoruz da gideceğimiz yere kadar bizimle beraber yürüyor.. Böyle düşününce insanoğlunun yaptığı şey nankörlük değil de ne?
"İçimizde şeytan yok. İçimizde âcizlik var, tembellik var. İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçma eğilimi var."
Sabahattin Ali