"Sen bir ağrı kesiciydin... Ve ben seni fazlasıyla tükettim... Sonra bir gün." Yutkunurken boğazım acımıştı. "Sonra bir gün," dedim yeniden. "Zehirlendim. Esas ağrı veren sen olmaya başladın... Uzun süre de dinmedi ağrılarım..."
Birbirinin doğrusu olan iki insan, birbirlerini yanlış zamanda tanımış olsalar bile, mutlak olan tek bir şey vardı: onlar, her ne yaşanırsa yaşansın, birbirlerinin kaderleriydi.
"Doğru zamanı yakalamak pek mümkün olmamakla birlikte yanlış zamanda karşılaşmak da aslında bir tesadüften ibaret değildi ve her şeyin bir sebebi vardı."