Kalabalığın farkına bile varmadığı kısacık bir an, âşık içinse bir sonsuzluktu bu. Zamanın iki yüzü var, dedi kendi kendine Hayyam, iki boyutu; uzunluğunu güneşin seyri belirliyor, kalınlığını ise tutkular.
Bu devran geceden alır siyahı
Sürer yalnızlığın dudaklarına
O duvarlar hangi şarkıyı söyler
O köşe taşında ağlayan zaman
Neden hâlâ bekler kahramanları.