Enkaz
Karanlığın dizginsiz kuvveti önce zamanı yok etti. Bir dakika bir aya ya da yıla dönüşmüştü, daha öteye gidilmiyordu. Bu kez zamanla birlikte mekan da ortadan kalkmıştı. Birkaç metre kare sonsuz bir boşluğa dönüştü. Zaman ve mekanla birlikte insan iradesi ve varlığı da yok olurdu ama korkum yok olmak değildi… Korkum var olmamaktı. İnsanlığı bu korkunun içerisine sığdırabilecek fikirlere ve düşlere kapılıyordum. Belki de gerçekten en büyük korkumuz buydu; Var olmamak.
Zaman nankör olduğu kadar kadirşinastır da. Zamanında Avrupalı olmak vaaz ile başlar, vals ile devam eder, veba ile son bulurdu.
Mantıklı olma saplantısıyla yaratılan adaleti çırılçıplak soysak da asla onda mantık denilen şeyi bulamayız.
Sayfa 141Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
İnsanın sahip olduğu bir önceki meta ile bir sonraki arasında hiçbir fark yok, ardını bırakamadığı para, eşya, bir insan ya da bir iskambil kağıdı olabilir. Hepsinin temelinde tatmin yatar fakat ölümün olduğu bir yaşamda tatmin var olamaz.
Sayfa 16Kitabı okudu
Erkek yorulduğu için, kadın da merak ettiği için evlenir, sonunda ikisi de düş kırıklığına uğrar.
