“Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.”
“Evet, 'Şimdilerde herkes mutlu.' Çocuklara beş yaşında öğretiyoruz bunu. Ama başka bir şekilde mutlu olmak istemez miydin, Lenina? Başkaları gibi değil, kendi istediğin gibi."
Bir ince hayat çizgisidir bu
Bir ufacık yasama umudu
Gözle görülmeyecek kadar küçük bir umut ışığı
Kıvılcım gibi cakıverir
Varlığı yokluğu belirsiz bir ışık
Ya o umuda tutunur,
Umudun peşinden koşar,
Yesertir,
Yeniden hayat bulursun
Ya da karanlığa gömülür
Içine kapanır kendi dünyanda kaybolur yokolursun..
SatrançStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020239,7bin okunma