Canan Birinci
@Canansbookblog
öğrenci
Akdeniz Üniversitesi
Antalya
30 Aralık 2001
56 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bu hapishane gökyüzünde olabilirdi ama yine de bir hapishaneydi.Ne kadar çok yıldız ışığı olursa olsun , burayı parıldatamazdı.
Sayfa 20Kitabı okudu
“İnsan küçük şeylerin ,görünmez anların, paylaşılmayacak kadar önemsiz düşüncelerin ve saklanamayacak kadar küçük duyguların toplamıdır. Yüksek sesle söylenerek kirletilmeyecek kadar mükemmel olan görkemli aydınlanmalardır.”
Sayfa 117Kitabı okudu
Poppy’ye bakmak beni mutlu ediyordu. Bunu tarif etmenin daha basit bir yolu yoktu. Benim gözümde o kadar güzeldi ki tek yapmam gereken onu izlemekti, böylece hayat yeniden yeniden anlam kazanıyordu.
Sayfa 67Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Onu bir insanın havayı özlemesi gibi özlüyordum.Ara vermeden, nefes nefese ve başka hiçbir şey düşünemeden.”
Sayfa 279Kitabı okudu
“Kahretsin ,çok güzeldi.Özellikle de güldüğü zamanlarda.Çocukken prenseslerin nasıl güldüğünü hayal ederken zihnimde canlanan gülümsemenin aynısıydı.Güneşli, iç açıcı ve krallıkların kaderini belirleyecek türden.”
Sayfa 261Kitabı okudu
“Evlenip çocuklarımızla birlikte mutlu bir yuva kurmazsak seni hapse atabilirler yalnız.İnsanlara boş yere umut vermek de suçtur.Umut hırsızlığı yapma.”
Sayfa 202Kitabı okudu
Nefret , insanın aşkı bastırmak için başvuracağı ilk yoldur.
Sayfa 191Kitabı okudu
“Bu dünyaya, bu insanlara sinirliydim.İçine doğduğum yüzyıl, bir azap çukurundan beterdi.Shakespeare haklıydı, cehennem boştu.Bütün şeytanlar aramızdaydı.İnsan suretine bürünmüş iblisler, kanımızı değil ruhumuzu istiyordu.”
Sayfa 200Kitabı okudu
“Yanılıyorsun Feray.Tahmin ettiğinden daha güçlüsün.Ruhun aynası kırık olduğunda empati kurmak zorlaşır.” “Oysa sen kendini başkalarının yerine koymakta oldukça başarılısın.Bu bile ne kadar dayanıklı olduğunun bir kanıtı.”
Sayfa 81Kitabı okudu
“İnsanları hayatıma almıyordum çünkü onları uğurlamak benden de bir şeylerin gitmesine neden oluyordu.”
Sayfa 22Kitabı okudu
İnsanlara kaldıramayacağı yükler verilirse bedenleri susmaz.
Sayfa 60Kitabı yarım bıraktı
Şöyle düşündüm o an; bir asansör yani cansız bir varlık bile içine kendi kapasitesi kadar insan alabiliyor hem de tanımadığı halde.Ama babam bizi tanıdığı halde bir türlü içine sığdıramadı.O günden sonra asansöre binmek istemiyordum…
Sayfa 21Kitabı yarım bıraktı
Annem elini kaldırıp göz yaşlarını silemeyecek hale geldiği için babamdan nefret ediyorum.
Sayfa 11Kitabı yarım bıraktı
Ama birine sırtını dayayacak kadar güvenmek ve o kişinin de sana, kötü bir gün geçirirken kapını çalacak kadar güvenmesi çok güzel bir histi.
Sayfa 374Kitabı okudu
