Anlatmak ister insan,
Kendince vardır birikmişligi , anlatıp kurtulmak ister, yoldaş arar derdine.
Düşünmeye mecali yoktur, tanıyamaz kimseyi
Dost mu düşman mı seçemez.
Gün gelir dayanamaz kendini ele verir,
Anlatır. Gözünden düşen her bir yaşta akar söyledikleri, tanıyamaz kimseyi,
Dost mu düşman mı seçemez.
İki yüzlüdür insan, ona uzanan eli kolundan koparır da yarana merhem olurum der.
Bir gün o anlattıkların başkalarına ibret olur.
Sen sır zannedersin, aslında herkes bilir ,
En yakınların bile, tanıyamazsın kimseyi
Dost mu düşman mı seçemezsin.
Susmak mıdır en güzeli?
Kelimelere fısıldamak mı ?
Ben kelimelere fısıldıyorum onlar beni hiç yanıltmadı...