Ceyda
@Ceydakmnn
Ruhumuz ise yitmiş bir doyumun özlemi içinde*
Selçuk Üniversitesi
Gaziantep
230 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Sana Bir Tanrı Getirdim
Benim de bir insan tarafım vardı
Bakma böyle kötü olduğuma
Benim de dileklerim vardı
Benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan
Yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi
Her gün bir kadın ağlar benim yüzümde
Büyük dertler için benim ellerim
Anlamıyor musun
Sen sevildiğin için güzelsin bu kadar
Ben sevilmediğimden böyle çirkinim
en az benim kadar
mücadele etmeyi bilen birine
ihtiyacım var
ayakta kalmanın fazla geldiği günlerde
ayaklarımı
kucağında tutmaya razı birine
daha ben bile ne istediğimi bilmezken
tam da ihtiyacım olanı veren biri
konuşmasam bile
beni anlayan
istediğim bu işte
Okur Takip Önerileri
Kimin kölesiymişim dilim saf, elim yanık
Ruhu samanyolunda, kafdağındaymış teni
Abartılı bir cümle kursam, değil karanlık
Mum ışığında bile taşıyamazsın beni
Çölümde çiçek olur senin bahçendeki kum
Saçını rüzgâra ver külümün rengi sarsın
Bir kaktüse dokunsam dökülür bin bir tohum
Sen beni, abartarak öldüğüm gün anlarsın
Ah, göğsündeki her yarayı merhametle öptüğüm.
Geç kalınan hiçbir hayat, hayat değildir.
Hayatın olmayı dilerdim.
İnsan ölüyorsa acıdan ölür bir gün
kendine bir daha uğrayamadığından,
koyduğu yerde durmayışındandır hayatın
hatanın dönüşsüz oluşundandır.
gene şiirlere dönmeliyim, öyle kırgın
öyle yalnızım ki, sığmıyorum sözcüklere
gene şiirlere, şiirlere sevgilim
burgaçlar yaratarak yorgun beynimde…
beni böyle anımsa, böyle düşün istiyorum
gülümseyen bir adam, ağlar gibi, sarsak
anla ki, yitik bir ülkeyi korumaya benzer
bir şairin sevgilisi olmak…
ellerini tutarken kanın sızıyor damarlarıma
gözlerinle gözlerim arasında incecik bir köprü
kuruluyor ve üstünde iki yürek düşe kalka
yürüyor, kirpiklerinin kıvrımlarına düğümlü
Taşlardan bile kokunu sağıyorum şimdi
Sigaraların deldiği sarhoş masa örtüleri
Ki her birine bir ırmak gerekir kapanmaları için
Gökyüzüne iki nokta açtım gözlerin için
Dudakların için iki yaprak kopardım
Bize artık karların yağdığı bir yaz günü yaraşır
Göçmen kuşların döndüğü bir güz, olsa olsa
Ötesi, kendini iki imzayla onaylatan dünya…
Ateşle suyun öpüştüğü yerdedir yüzün
Alkole baktığım gecelerde bana süt getiren kadın
Donma ve kaynama noktalarını aştık sonunda
Bıçağın kemiğe dayandığı yerlere geldik
Kanayan bir yerimiz de yok
Alışkanlıktan tütün basıyoruz her yanımıza
Çölümde çiçek olur senin bahçendeki kum
Saçını rüzgâra ver külümün rengi sarsın
Bir kaktüse dokunsam dökülür bin bir tohum
Sen beni, abartarak öldüğüm gün anlarsın
Düşün kim üzebilir seni, senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu, sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni, sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır, sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Her şey sende başlar, sende biter…
Friedrich Nietzsche
Kanla Kirlenmiş Evrak
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.