Bir şeyle meşgul olurken kendi benliğinizi işliyorsunuzdur.
Kendi kendiyle arkadaş olmanın koşulu, kendine özen göstermektir. Başkalarının özen göstermediği birisi nasıl ki onlar tarafından horlandığını hissederse, insan kendine özen göstermediğinde de kendi kendisi tarafından horlandığını hisseder.
Onunla aynı odada bulunmak ya da onunla kapıda buluşmak yaşamdan güç almaktı.
Sayfa 93Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çaresiz kurtuluş arıyordun. Gurur güdülecek zaman değildi. Niyet ettim sırtındaki ağırlığın azıcığını almaya.
Hiçbir şey hayat kadar saçma olamaz. Çünkü onun, yani hayatın, diyorum, her günü aynı bile olsa her günü başkadır. Bundan daha saçma bir şey düşünemiyorum. Gürül şarıl akan bir ırmağın durup dururken, birdenbire tersine akmaya başlamasından büyük saçmalık bilmiyorum. Ama hayat bunu yapabiliyor işte, becerebiliyor; şaşırıyor muyum? Durup dururken, birdenbire.
Tüm dünya, kalabalığın içine karışmış birkaç güzel tesadüf dışında kasvetli bir kazadan ibaret.
Anlayınca insan bütün dünyayı sevebiliyor diye düşünüyor.
Akşamları ay dalgalara battığında ve karanlık her yeri kuşattığında, gökyüzünde sana ruhumu yönlendiren yıldızlar ışıldar ve dünya değişip sarsılır.
