Ben vatanım için hasta iken de ölürüm sağ iken de ölürüm. Bir kere ölsem dirilsem yine ölürüm!
Sayfa 102
Birkaç gün evvel yüzüm gülüyordu... Sanki her şey de benimle beraber gülüyordu! Bugün gönlüm ağlıyor... Sanki her şey de gönlümle beraber ağlıyor!
Sayfa 20
"Ama sevinç ve mutluluk insanı ne kadar da güzel kılıyor! Kalp aşkla nasıl da kaynıyor! İnsan bütün kalbini bir başka kalbe akıtmak istiyor, her şey neşeli olsun her şey gülsün istiyor..."
Sayfa 71
Reader Follow Recommendations
"Yıllar ne çabuk geçiyor! Ve yine soruyor kendine: Ne yaptın bunca yıl?"
Sayfa 57
"Her şeyin suçlusunun benim iyi yürekli kalbim olduğunu anladım..."
Sayfa 41
Sokakta giderken,
Kendi kendime
Gülümsediğimin
Farkına vardığım zaman
Beni deli zannedeceklerini düşünüp
Gülümsüyorum.
Sayfa 215
Seyahat edildiği zamanlarda
Yıldızlar konuşur.
Söyledikleri şeyler
Ekseriyetle
Hüzünlüdür.
Sayfa 198
Tüm bu belirsizliklere, düzenbazlıklara rağmen yine de acı çekersiniz, belirsizlik arttıkça da acınız artar!
Sayfa 19
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi...
"Seni asarlarsa
seni kaybedersem" diyorsun "yaşayamam"
Yaşarsın karıcığım! Kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarlarda!...
En fazla bir yıl sürer yirminci asırlılarda
ölüm acısı!
Sayfa 39
Herkesi yörüngesine çeken bazı insanlar vardır.
"İnsan bir şey yapmaya hep geç kalırdı."
"Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi."
"Belki de insanlar kendi kendilerini düşünmek, hayaller kurmak için yeteri kadar yalnız kalamadıklarından anlayışsız oluyorlardı."