M. Seçkiner

M. Seçkiner
@Dekatria
Uyuklamak parça parça ölmek, uyumaksa yekpare ölüm. Bu aralar hep uyukluyorum. Vücudumdan büyük parçalar kaybetmiş gibi hissediyorum kendimi. Gece olduğunda kayıp parçalarım karanlığa karışıyor.
Reklam
...sonsuza dek mutlu mu yaşayacaktık? Kopuşlar çağındayız. Bizler parçalanarak var oluyoruz. Ayrılık silsilesi tüm hayatımız...
...bir hata nadiren tek kişiye aittir.

Reader Follow Recommendations

See All
Hayatı anlamak zorunda değilsin. Yaşaman yeterli.
"Benim burada ne işim var?" Diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de, her bir dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak birçok yol olduğunu da biliyorsunuz çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Çalı çitlerinin arasından arada bir görüyorsunuz. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu labirentte kalan bir tek ben miyim ?
Reklam
Reklam
88 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.