M. Seçkiner
@Dekatria
Maden Mühendisi
Kütahya
1985
29 reader point
Joined on May 2020
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İzimizi süren cellat ile cankurtaranın yarışında, cellat üzerine bahse giriyoruz. Başkalarının felaketinde eğlence, kendi mahvımızda avuntu buluyoruz. Varlığımız metropolde güncellenen dehşete bir katkı payı anlamı taşıyor. Korkunun tüm o klişelerini, terörün süprizleri örtbas ediyor. Aşırılıklar, dengesizliğimizi kamufle ediyor. Mezarına geri dönmek için "can atan" fakat yolunu kaybetmiş zombileriz. Kaosun dalkavuklarıyız !
Reader Follow Recommendations
Uyuklamak parça parça ölmek, uyumaksa yekpare ölüm. Bu aralar hep uyukluyorum. Vücudumdan büyük parçalar kaybetmiş gibi hissediyorum kendimi. Gece olduğunda kayıp parçalarım karanlığa karışıyor.
...sonsuza dek mutlu mu yaşayacaktık? Kopuşlar çağındayız. Bizler parçalanarak var oluyoruz. Ayrılık silsilesi tüm hayatımız...
...bir hata nadiren tek kişiye aittir.
Hayatı anlamak zorunda değilsin. Yaşaman yeterli.
"Benim burada ne işim var?" Diye düşündüğünüz oldu mu hiç? Bir labirentin içindeymişsiniz ve kaybolduğunuzdan eminmişsiniz de, her bir dönemeci kendiniz yarattığınız için bu tamamıyla sizin suçunuzmuş gibi hissettiğiniz? Üstelik dışarı çıkmanızı sağlayacak birçok yol olduğunu da biliyorsunuz çünkü labirentten çıkmayı başarmış, dışarıda gülüşüp oynayan insanların seslerini duyuyorsunuz. Çalı çitlerinin arasından arada bir görüyorsunuz. Öyle mutlu görünüyorlar ki onlara değil, bu işi onlar gibi yapamadığınız için kendinize kızgınsınız. Oldu mu hiç? Yoksa bu labirentte kalan bir tek ben miyim ?
İnsan hayallerini masaya sürdüğü an kaybeder.
Gece yarısı Zeki Müren'in tehdidiyle uyandım: "Elbet bir gün buluşacağız." Belki bir deniz kenarında, belki bir gemi güvertesinde; şurası kesin ki, bu böyle yarım kalmayacak.