Ben böyle değildim.
Zaman geçtikçe her şey gibi bende değiştim.
Hayatıma biraz hüzün girdi biraz yalnızlık.
Yalnız kaldıkça yeni huylar edindim.
Artık güvenmiyorum o leş kargalara,
Güneşin parlaklığına aldanıp dışarı da çıkmıyorum.
Kendimce hayallerim vardı. O leş kargalar tâki hayatıma girmeyene kadar.
Öyle darbeler yedim ki dost dediğim insanlardan.
Öyle yalnızlaştım ki...
Şimdi gelip bana değiştin demeyin!
Siz söyleyin leş kargalar! Bir daha yüzüm güler mi ki?
ROJIN TİTİZ