Unutulmuş olduğunu unut, tıpkı çevresinde, bir sihirbaz eli değmişcesine tüm çekici ayrıntıları ile koşan ve titreşen bir vagonun yoktan varolduğu, tek başına geziye çıkmış bir çocuk yerine koy kendini bir an.
"Yolumu açık görmüyorum. Benim olan herşey benden uzaklaşmış gibi ve sanki tümü de geri dönse artık beni doyurmayacakmış gibi."
Mutsuzum, kahrolmuşum, sis içinde soluk alma savaşı vermekteyim.
Okur Takip Önerileri
Herşeylerin birbirine dolaşık olduğu bir yaşam sürmekteyim.
Gece içinde ve dağ başında yitmiş bir koyun gibiyim bir koyun. Böylesine yitmiş olmak ve bundan hayıflanabilecek gücü bile kendinde bulamamak.
Olabildiğince yalnız kalmalıyım. Başardığım ne varsa ancak yalnızlığımın karşılığıdır.
Hangisi daha şanslıydı karar veremedi. Aşkı hiç bulamamış, bulamadığı için ne yitirmiş olduğunu bilmeyen mi? Aşkı bulup doyamadan yitiren mi?
"Bu dünyada benim kim olduğuma
Karar verecek tek kişi ben kendimim,
Başka hiç kimse değil."
Senin geleceğinden değil, senin
Şimdinden uzaklaştım.
"Bir hırsız gibi gecenin karanlığında sevmek yerine açık açık sevebilmek Düşüncelerine yer vermiyorsun kafanda."
Hulâsa burada söz kısaldı, söylemeye imkan yok, Kılavuz da kalmadı, yolcu da, hatta yol da!
Evet, ruhum daralıyor,bazen hayatım çekilmez oluyor; ama her şeye rağmen yazmak iyi geliyor bana.
Sanki bütün hayatımı kuşatmalarla geçirmiş gibiyim.
Hz. Ali söyle der;
"Ahir zamanda öyle düşük çeneli, kısa akıllı kişiler türeyecek ki, insanların en hayırlısının sözlerini söyleyecekler fakat o sözleri gırtlaklarını geçip kalplerine inmiyecek; okun yaydan çıktığı gibi dinden çıkacaklar."
