Okudukça ruhuma iyi geldiğini hissettiğim bir kitap. Çoğu satırlarda kendime ait bir şeyler buldum. Psikoloji ve din eksenli bir anlatim var. Beni en çok etkileyen cümle "Kibrit_i ahmer, teslimiyetmiş meğer" sözü oldu. Geçmişe dönüp baktığımızda ruhumuzda yaralar açan tüm yaşanmışlıkları geriye sarmak isteriz. "Keşke"lerin ya da "neden ben"lerin sürekli zihnimizi meşgul etmesi ve bizi yormasiyla nasıl başedebiliriz ki başka türlü. Bu da sadece teslimiyet ile olur. Ancak yaratanın sonsuz rahmetine sığınırsak yüreğimiz soğur, dinginleşir. Kitabı herkese tavsiye ederim. Okuyun, okutun derim.
