"...Orada isimlerini terk eder, deniz ya da okyanus diye bilinirler. Fakat her biri diğer sularla her ne kadar karışmış olursa olsun, geçtikleri toprakların, kendilerine bakan gözlerin hatıralarını okyanusun içinde çalkalar durur."
Kayboluyoruz yavaş yavaş. Çocuk olarak kalamıyoruz sanki. Hadi biz büyüdük. Yeni nesil neden çocuk gibi değil. Neden ellerde hep bir cihaz. Üstündeki giysiler hep on yirmi yaş büyük.
Neden duyamıyoruz birbirimizi. Neden aynadaki görüntümüz dahi bize yabancı geliyor. Oysa ne güzel çocuklardık. Birbirimizi çok severdik. Sabah kalkardık, okula