- Sevginin nedeni olmaz ki efendim ... Düşünsem belki mâkul bir sebep bulabilirim. Fakat bu hakikî sebep olmaz. Çünkü önce biz severiz. Sonra sevdiğimiz şeyin güzel taraflarını bulmaya çalışırız. Bu da hodbinliğimizden doğar efendim.
Kocası bir tartışmalarının sonunda malankolik bir tavırla : " Bana insanlardan mı bahsediyorsun? " Demişti. " İnşa lar mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. Bu gördüklerim birer karikatürde başka bir şey değil "
" Bir erkeğin, kültürce kendisine denk, üstelik konuşmaya, düşüncelerini anlatmaya susamış bir kadını uzun süre kaldıramayacağı, o dönemde henüz keşfedilmemiş bir gerçekti. "
Acaba bizler, yara-almadığımıza , güçlü olduğumuza bu kadar inanan çocuklarımızın bir gün biz yok olduğumuzda duyacakları boşluğu nasıl hafifletebiliriz? Şimdiden başlanmalı, ama nerden ?
Umudum bittiği yerde çaresizlik başlıyor. Dört duvar arasına sığmayan nefes almanı bile zorlaştıran bir çaresizlik. Ve ben o kadar çaresizdim ki, gün doğana kadar sokak sokak dolaştım. Nefes alabilecek bir yer aradım kendime. Geceleri sokaklarda nara atarak dolaşanların ne hissettiğini daha iyi anlayabiliyorum şuan. " Beni anlamanızı beklemiyorum, yanında olmanızı da istiyor değilim. Sadece uyanın. Ey sıcak yataklarında derin uykulara dalmış olan mutlu insanlar, hepiniz uyanın. En azından bu kadarını yapın benim için, " diyorlar. Anneme göreyse " İçip içip dolanıyo sokakta serhoş serseriler. "
Bir bankın üzerinde sızıp kalmıştım. Sağ yanağımdan başlayıp tüm vücudumu kavuran sıcağın etkisiyle gözlerimi açtım. Kendime geldiğimde tam da olmak istediğim yerdeyim. Çöldeydim yeniden. Kum tepelerini aştım, çöl fırtınalarını geçtim, " Dedeee! Neredesin Dedeee?" Diye bagira bağıra bukdun sonunda aradığımı.
Ve yine nereden geldiği belli olmayan bir ses sarıyor etrafımı.
"Unutma, hepsi sadece bir rüya.
Susma, senin sözlerin tutacak onu hayatta
Karışma, kader yolunu çizecek nasılsa... "