15 farklı öyküden oluşan, ancak öykülerin arasında yazım tarzı dışında pek benzerlik bulunmayan bir kitap. (Son iki öykü hariç)
Yazarın anlatım tarzı, kullandığı dil, yazdığı cümleler bile aynı olmuş yer yer. Ve bu, öykülerin etkileyiciliğine zarar veren bir durum bence. Ayrıca öykülerde sıkça bahsedilen 3 şey; kediler, din ve sigara konuları.
Yine de öykülerin çoğusu hoşuma gitti. Özellikle İzmarit Derviş'i farklı bir şekilde ele almak gerekir diye düşünüyorum. Yazar burada absürt mizahı çok güzel kullanmış. Bunun yanında Serçe kuş, Kedi olalı bir yağmur, Miskin Kafkaf nasıl imparator oldu gibi etkileyici havası olan, farklı hissettiren öyküler de bulunuyor.
