Onceden bilip de kitabi yazarken tekrar farkina vardığım sey,her yerde bir hikaye olduğuydu.Shakespeare,Firtina(Tempest) isimli oyununda "Rüyaların yapildigi maddedeniz biz ve uykuyla çevrilidir kucuk hayatimiz."der.Bende hikayelerden oluşuruz biz ve hikayelerle çevrilidir kucuk Hayatımız.Kendi hayat hikayemizde henuz yasamadiklarimiza "gelecek"deriz.Zaman geçtikçe fark ederiz ki her neyi yasıyorsak onu yasamamız gerektigi icin yasıyoruz.Ancak her sey değişebilir.Yasanmakta olanlari degistirmek icinse ilk ihtiyacimiz olan sey hayatta olmak.Morpheus'un dedigi gibi henuz her sey bitmedi,"Cunku hayattayiz." Kendi hikayelerimizin başkahramanı ya da birinin hikayesinde,onun kahramani olmamiz dilegiyle...