Elif Kaya
@Elfkayaa
Sosyoloji
46 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Vazgeçmek kendimizi özgür kılmamız demektir. Hiçbir şey istememek ise, güç sahibi olmak anlamına gelir.
Sayfa 171Kitabı okuyor
Hayat tahayyül ettiğimiz kadardır.
Sayfa 151Kitabı okuyor
Hayır, hiçbir hüzün var olmamış şeylerin hüznü kadar işlemez insanın içine!
Sayfa 139Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Hayat akıp gittiğini hissettirmeksizin, bana şöyle değip geçsin istedim. Aşktan tek dileğim, uzak bir düş olarak kalmasıydı.
Sayfa 138Kitabı okuyor
Görmek uzakta olmaktır. Açıkça görmek, durmaktır. Tahlil etmek yabancılaşmaktır.
Sayfa 126Kitabı okuyor
Vazgeçmek çaba istiyor çünkü, bende ise cesaret verecek küçücük bir ruh bile kalmamış.
Sayfa 122Kitabı okuyor
Bozguna uğramamın bilincini götürüyorum yanımda, bir zafer sancağı gibi.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Nasıl yaşadıysam öyle öleceğim, kenar mahallelerin birinde, bir eskicide, alıcısı bulunmamış mektuplara düşülmüş notların arasında kiloyla satılacağım.
Sayfa 89Kitabı okuyor
İhtiyaç duyduğumuz şeyleri istememiz insanca bir davranıştır, yalnızca gerekli olanı değil, arzulanır bulduğumuz şeyleri istemek de insancadır. Hastalıklı olan, gerekli olan ile arzulanır olanı aynı şiddetle arzu etmek, kusursuzluk özlemi yüzünden, ekmeksiz kalmış gibi acı çekmektir. Romantizm hastalığı budur işte: sanki sahip olmanın bir yolu varmış gibi Ay'a göz dikmek.
Sayfa 86Kitabı okuyor
Anlamak için, kendimi yok ettim. Anlamak, sevmeyi unutmaktır. Leonardo da Vinci, insan bir şeye ancak anladıktan sonra nefret ya da sevgi duyabilir, demiş. Bundan daha yanlış, aynı zamanda da daha manalı bir söz bilmiyorum.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Kalbimde sıkıntılı bir huzur var ve dinginliğim tamamen kaderime razı olmamdan kaynaklanıyor.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Ah, düşlerim kaç kez, elle tutulur şeyler gibi dikilmiştir karşıma; gerçekliğin yerini almak değil, kendilerinin de gerçekliğe ne kadar benzediğini bana anlatmaktır dertleri.
Sayfa 31Kitabı okuyor
Çevresindeki insanlara karşı olağanüstü dikkatliydi; kuşkuyla değil, özel bir ilgiyle inceliyordu onları; inceden inceye süzmeksizin onlarla ilgileniyor, gözünü yüzlerine dikip bakmaktan ya da kişiliklerini okumaya çalışmaktan kaçınıyordu. Ona karşı ilgimi uyandıran da bu tuhaf hali oldu.
Tam olarak delilik sayılmaz bu halim, ama delirenler herhalde kendilerine acı veren şeye teslim oluyordur, ruhundaki sarsıntılardan yavaş yavaş zevk almayı öğreniyordur - hissettiklerim de buna pek uzak sayılmaz doğrusu.
Hissetmek - ne renktir acaba?
Sayfa 19Kitabı okuyor
Irmağın karşı kıyısı, karşıda bulunduğuna göre, asla bu taraftaki kıyı değil; çektiğim tüm acıların tek nedeni de bu.
Sayfa 17Kitabı okuyor