Emre
@Emrec2032
Kuş ölür, sen uçuşunu hatırla...
Haməland Group Ltd. Şti.
Soft Motors Denizli
Ticaret
Lisans
Denizli
15 Nisan
10 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sen geliyorsun içimin dağınıklığı toparlanıyor
Baş köşede beş yüz yıldır var gibisin.
Ellerim seni bekliyor.
Yüzüm sana tapınak
Sen varsın, evim ömrüm sen kokuyor.
Okur Takip Önerileri
“Kalbimin yamacında gül gölgesisin, bir şiirlik hakkım olsa, yine seni severdim… “
Cengizhan Konuş
O da yalnızdı, ama benim kadar değil. Çünkü çevresinde hiç kimse olmasa bile, yine bir kendisi vardı. Beni, benim gibi bensiz kalacak kadar sevmemişti ki !
Nasıl tarif ederim bilmiyorum. Deli gibi özledim mi denir ? Yoksa özlemimden deliriyorum galiba mı… Tek bildiğim artık dağıtıyor beni sevgim de özlemim de. Bi yanım kaç diyor bi yanım git diyor bi yanım ara özledim de bi yanım uyumuştur mesaj at. Sonra oturuyorum bi köşeye öylece kalıyorum yalnız başıma. Üstelik hiçbirşey yapamadan. Öylesine bomboş. Öylesine haksızlığa uğramış, uçurtmasının ipi kopmuş bi çocuk gibiyim. Sadece izleyebiliyorum. Koşsam boyum yetişmiyor uçurtmanın ipini tutmaya. Arkasından baksam içim acıyor. Birine söylesem uçurtmamın ipi koptu diye bırak boşver yenisini alırız gibi bomboş anlamsız saçma sapan teselliler. Yenisi eskisi vs değil mesela anlamıyorlar. Mesele sensin görmüyorlar. Bi sigaram anlıyor beni. Ara sıra rakım ve karşımda senin vesikalığın. Ama yetmiyor artık, ne duruluyor ne dayanılıyor ne kaçılıyor ne uzaklaşılıyor. Dümdüz hiçbirşey ilaç olmuyor sensizliğe. Aklımı kaçırıyorum diye korkuyorum bazen. Dur diyorum yapma oğlum. Delirme kaybetme kendini dur. Ya olacaksa da zamanı varsa, ya bi ihtimal varsa da sen delirerek onu da yok edersen diyorum. Dur emre diyorum dur. Kaybetme kendini. Kendini kaybedersen içindeki kocaman onu da kaybedersin dur. Ama inan durdurulacak gibi değil. Gerçekten değil. Dayanamıyorum…
Ben toprağa meftun
Ve ben topraktan halliceyim
Bir şiir okuyun bana
Kendimi kaybetmek niyetindeyim…
Hikayenin sonunu biliyordum, canımın yanacağını da. Genede seni yaşamak istedim.
Bazen hikayenin sonunu bilmen onu tekrar okumayacağın anlamına gelmez.
Biraz işler yoluna girecek gibi olduğunda niye gövdede yeni yaralar açılıyordu ?
Söz verdiğimiz gibi birlikte olamayabiliriz. Böyle bir söz vermesek de bu hep benim sana sözümdü. Ama paylaştığımız anılar için de minnettarım. Kısa bi süreliğine de olsa beni dünyanın en mutlu insanı yaptın. Ve Bunun için sana sonsuza kadar minnettarım. Sana veda etmek bana acı veriyor fakat yapmak zorundayım. Birlikte geçirdiğimiz zaman hayatımın en güzel bölümüydü. Kahkaha aşk ve unutulmaz anılarla dolu bir bölüm. En azından benim hatıralarım bu şekilde kalacak. Diğer ne olumsuzluk varsa sildim attım. Yollarımız artık ayrılmış olsa da varlığının sıcaklığı sonsuza kadar kalbimde kalacak. Sana veda ederken bunu içim burkularak yapıyorum. Ama yine de içimde kaderimizin bizi tekrar karşılaştıracağına dair bir umut var. Ve tekrar karşılaştığımızda seni bir kez daha kucaklamak için burada bekliyor olacağım…