Emre Özdemir
@Emreozdemir28
Matematik
İstanbul, 12 Kasım 1990
25 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kıyâmetten sual ettim dediler bir alâmettir
Kişi yârinden ayrılsa hemân o gün kıyâmettir
Lâ edrî
(Kıyameti sordum. O bir alâmettir, işarettir, dediler.
Bir kimse yârinden ayrılırsa kişinin kıyameti hemen o gündür, buyurdular)
Dil-i uşşâk yâre yâr ise ağyâre mâ'ildir
Ne hâletdir bu kim bülbül güle gül hâre mâ'ildir
Rahmî
(Âşıkların gönlü sevgiliye, sevgilinin de gönlü ağyare meyillidir.
Bu nasıl bir hâlettir ki bülbül güle, gül de dikene meyillidir.)
Renc-i hâtır vermesin feryâd u efgânlar sana
Gül-izarım sen hemân sağ ol fedâ canlar sana
Ziya Paşa
(Ey gül yanaklı sevgili! Senin sevginden dolayı ettiğim feryatlar figanlar hatrını incitmesin.
Sen sağ ol. Canlar sana feda olsun)
Okur Takip Önerileri
Esdikçe bâd-i subh perîşânsın ey gönül Benzer esîr-i turra-i cânânsın ey gönül
Nedîm
(Ey gönül! Sevgiliden haber getiren sabah rüzgarı estikçe perişân oluyorsun.
Ey yeri sevgilinin zülfünün tellerinde olan gönül! Onun kakülüne esir olmuşa benziyorsun.)
Gönül nâmında bir gam-hârımız kalmışdı âlemde
O da vardı ser-i kûy-ı dil-ârâda vatan tutdu
Nâbî
(Bu âlemde, bizim için gamlanan, tasalanan bir gönlümüz vardı
O da gidip gönülleri süsleyen sevgilinin diyarını vatan tuttu.)
Gerçi 'adettir bulunmak her güzelde bir kusûr
Bedr-i hüsnünde senin bir türlü noksan göremedim
Yozgatlı Fennî
(Ey sevgili! Her güzelde bir kusurun bulunması adettendir ama
Senin ay gibi parlak yüzünde bir kusur göremedim)
Ârızın yâdıyla nemnâk olsa müjgânim n'ola
Zâyi olmaz gül temennâsıyla vermek hâra su
Fuzuli
(Yanağını anmamdan dolayı (gözlerimden akan yaşla) kirpiklerim islansa ne olur ki; zira gülü düşünerek dikene su vermekle bir şey zayi olmaz)
Bu şehr-i Sitanbul ki bî-misl ü bahâdır
Bir sengine yek-pâre Acem mülkü fedâdır
Nedim
Bu İstanbul şehri eşi benzeri bulunmayan bir yerdir.
Onun bir taşına baştan sonra bütün Acem mülkü feda edilse yeridir.
Suya versin bâğbân gülzârı zahmet çekmesin
Bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gülzâra su
Fuzuli
(Bahçıvan, gül bahçesinin tamamını suya versin, tek tek gülleri sulayacağım diye zahmete katlanmasın. Bahçıvan ne yaparsa yapsın, o bahçede, senin yüzün gibi, yüzünün gülü gibi bir gül tekrar açacak değil.)
Biraz eğlenmeye bâ'is olur deyu safâ eyler
Der-i Leylâ'da Mecnûn'un diken batsa ayağına
Fevrî
(Eğer Leyla'nın kapısında iken Mecnûn'un ayağına diken batsa; Mecnûn, Leyla'nın yanında biraz daha kalabileceğim diye bundan mutlu olur)
Urmasın el hançer-i bürrâna zahmet olmasın
Cânı teslîm eyleriz cânâna zahmet olmasın
Neyli
(Sevgili, keskin hançerine elini uzatıp kendini yormasin.
Biz sevdiğimize canımızı kendimiz teslim ederiz, ona zahmet olmasın.)
Leyla'da takılı kalmak
Mecnûn ile bir mekteb-i aşk içre okurduk
Ben mushaf'ı hatm ettim o "Ve'l-leyl"de kaldı
Lâedri
(Biz, mecnûn'la birlikte aşk mektebinde okuyorduk. Ben, Kur'ân-ı Kerîm'in tamamını okudum. O, "Ve'l-leyl" suresinde (Leyla'da) takıldı kaldı. Öteye gidemedi.)
Gerçi sen gitdin habîbim gitmedi dilden gamın
Ey vefâsız dilberim senden vefalıymış
gamın
Şah Tahmasb
Gerçi sen gittin! Ey sevgili; fakat gönlümden gamın bir türlü gitmedi.
Ey vefâsız dilberim! Senden vefâlıymış gamın.
Zülfün görenlerin hep bahtı siyâh olurmuş
Tek zülfünü göreydim bahtım siyâh olaydı
*
Olmazdı kalb-i mahzûn tâ böyle zâr u mecnûn
Çeşmin kilaydı efsûn zülfün penâh olaydı
...
Ömrüm içinde senden ger bir vefâ göreydim
Râzı idim gâmınla ömrüm tebâh olaydı
*
Güçmüş murâda ermek Nevres vefâ yolundan
Ey kâş kûy-i yâre bir başka râh olaydı
Osman Nevres
Zülfünü görenlerin hep bahtı siyah olurmuş.
Yeter ki zülfünü göreydim de bahtım siyah olsaydı.
*
Mahzun kalbim böyle ağlayıp deliye dönmezdi,
Gözün onu büyülese, saçın ona sığınak olsaydı.
...
Ömrüm içinden senden eğer bir vefa görseydim,
Razı idim gamınla ömrüm harap olsaydı.
*
Murada ermek güçmüş vefa yolundan ey Nevres.
Âh keşke yarin sokağına gidebilmek için başka bir yol olsaydı.