Korkunun birsürü çocuğu vardır: kıskançlık, nefret, kin ve şimdiye dek söz edilen tüm olumsuz düşünceler korkunun çocuklarıdır. Korkunun bizi yönetmesine izin verecekmiyiz? Böyle bir zorunluluğumuz yok. Tanrı bize korku vermedi. Varlığımızın üzerine çökmüş olan bu çocukları biz benimsedik. Tanrı bize sevgiyi verdi ve gerçek sevgi korkuyu defeder...