Bize düşen gayretten,istekten,emekten vazgeçmemek.
Yaşarken her şeye gücünün yettiğini sanan insanoğlunun doğal döngü içinde bir taştan bile daha aciz duruma düşmesi ilginçti.
Böyle düşününce,o yaldızlı ayna ile elimde tuttuğum kırık ayna arasındaki fark,yontulmamış bir cahille olgunlaşmış bir bilge arasındaki fark kadar keskin görünüyordu gözüme.Ayna kalbimi konuşturuyordu.Kalbim de bana konuşuyordu.Önceleri sadece teskin edici gerekçeler bularak avutmuştu beni bu kalp.Şimdi aynayla buluşup konuşmaya başlayınca pişiriyordu da ruhumu.Avutmanın ötesinde olgunlaştırıyordu onu.
Okur Takip Önerileri
Yaşıyorsam, acımı mutluluğumla uzlaştırmayı,ikisini aynı kalpte taşımayı ne yapıp edip başarmalıydım o zaman.
Acı çekmek yaşamaktır,yaşam belirtisinin ta kendisidir.
Acıyı yaşayan, ancak mutluluğun farkına varır.Acıdan kaçarak mutluluğu arayan ya da onu yakaladığını sananların hayatı, gerçeğin vuracağı tek fiskeyle yıkılır.
Acı hayatın gerçeğidir,gerçekliğin mayası.
Ancak,bu sevginin büyüklüğüne güvenip de özensiz davranamaz,bu şekilde küçük düşüremezdim kendimi.Yakışmazdı.
Kalpte bitmediği sürece öyküsü bitmez aşkın demişti.
Hayatta kaybetmek değil, kalpte kaybetmek öldürür aşkı demişti Linda.
Sevgi kavuşmayı ister ancak saygı bazen vazgeçmeyi gerektirir demişti.
Aşk,sevgi kadar saygıya da yaslanır demişti.
Linda'nın verdiği kırık aynayı aldım.
Sevmeyi sevilmeyi çıkar diyen olmadı ki! Sevginin aşk dışında kalan hatta onu da aşan onlarca farklı çeşidi var.Kişiye özel olduğu gibi genele yönelik de olabilir bu.Mesala, benim Mihayel'e olan sevgim ile genel olarak tüm insanlara, bütün insanlığa duyduğum sevgi, sığ aşkların taşıdığı sevgiden çok daha derin,cok daha engindir.