'Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında.' der Ahmet Hamdi. Bence olduğun yerde kalamama halinin en güzel tanımıdır bu. Bedeniniz o anda bulunur fakat zihniniz en karanlık köşelerde kaybolmuştur. Belki yıllar öncesi kadar uzak belki de dün kadar yakındır size bu kayboluş. Fakat siz bunu bilemezsiniz.Zamanını anlayamaz ,mekanını göremezsiniz. En güzel kahkahanızı atarken en üzüldüğünüz anı yaşayabilirsiniz kafanızda. Ya da gelecekteki en güzel anınızı hayal edip en kötü günlerinizi geçirebilirsiniz. Sonuç olarak ne olduğunuz anı ne de düşündüğünüz zamanı yaşayamazsınız. İki ayrı düşünde iki ayrı eylem,sanki ayrı iki kişiymişsiniz gibi sizi sarar. Gittiğiniz yerde kalamaz olduğunuz yerde duramazsınız.
Kitap; ilk bölümlerinde clarissa'nın bir manastırda okuması,annesinin ölmüş olması,babasının asker olması gibi bir çok sebeple bana çalıkuşunu anımsatmış olsa da devamında aslında bambaşka bir hikaye olduğunu anladım. Öğrendiğim kadarıyla kitap stefan zweig tarafından tamamlanamamış,bu bakımdan 2 farklı hayal gücünün karışımı şeklinde gelişmiş diyebiliriz. Zaten okurken de hikayenin seyrinin değişmesiyle bu farklılığı görebiliyoruz. Genel anlamıyla kitabı severek okuduğumu söyleyebilirim özellikle başlarda clarissanın sinir hastalıkları üzerine çalışması çokça dikkatimi çekti. Fakat kitabın sonu benim için tam bir hayal kırıklığıydı diyebilirim. Oldukça özensiz bir sondu, sanki koşarak bitirilmiş gibiydi. Kitabın son sayfasını okurken:gerçekten buna gerek var mıydı,bu kadar boş bir anlatımla bir kitap bitirilebilir mi? diye sorguladım. Kısaca kitabın geneline yakıştıramadığım bir sondu,belki kitap zweig'ın anlatımıyla bambaşka yerlere gelebilirdi. Fakat yine de, yazarın anlatımını daha iyi görebilmek adına okunmasını tavsiye edeceğim bir kitap oldu.
İnsan hayatta yalnızca bir şeyi dört dörtlük yapabilir... yalnızca tek bir şeyi ama onu da tam yapmak gerekir...bunun ne olduğu önemli değildir,hiç kimse kendini aşamaz ama hayatını tek bir şeye odaklayan,doğru bir şey yapmış olur.
Bazı kuşların kafeslenemeyeceğini zaman zaman kendime hatırlatmam gerekiyor. Tüyleri çok parlaktır. Ve uzağa uçtuklarında onları kapatmanın günah olduğunu bilen tarafın mutlu olur. Ama yine de yaşadığın yer onlar olmadan sıkıcı ve boştur."
Esaretin Bedeli