Herkes bir sonraki şeyi neyse onda, aradığı duygularda, telefonunda.
Eşinde, işinde, çocuğunda, çocukluğunda.
Gençliğinde, endişelerinde, kuyruğunu dik tutma çabasında.
Kimse şu an burada değil ki, ulaşılamıyor.
Nazi Almanyası döneminde, ölen annesinin haberini vermek için, çocuğa yöneldiler;
- daha dört yaşında anlar mı ki?
Yaşlı kadın;
- Ben bile kaç yaşına geldim hâlâ anlamıyorum. (Gözyaşı)
Geçmişin musluğunu açmayacaktı.
Oradan içeriye hep çamurlu su akardı. Olanlar olmuştu, olacak olanlar da olacaktı.
Bazen olmuş olanların bitmiş olmasına, olacak olanların da nasılsa olacak olmasına kendini bırakmak gerekirdi.