Depresyon, kaygı, erteleme gibi isimler verdiğimiz şeyler, aslında kendimizin yasını tutma biçimlerimiz. Doğmak istemiş ama doğamamış her ben'imizin yasını tutuyoruz. Olmak istemiş ama olamamış her potansiyelimizin.
Genel olarak Batı'ya ait bütün hususiyetleri bir cümlede özetlemek istersek, Batılının ahireti de dünya gözüyle gördüğünü, Doğulunun ise dünyaya da ahiret gözüyle baktığını söyleyebiliriz. Doğu'da şüphe uğursuz bir şeydir; "ben böyle anlıyorum", "böyle olmama ihtimali vardır" gibi sözler küfürdür. Oysa Batı'da bu düşünce ve sözler, kutsal ve asil olup olması gerekendir.