Sabitlenmiş gönderi
Bilgeler kendini biçimlendirir… aptallarsa yalnızca ölmek için yaşar.
Sayfa 137 - İthaki
Canlı, hareketli bir ruh bazen hayatın sınırlarını aşar, tatmin edilemez olur; bu yüzden umutsuzluğa düşer, bir an için hayata küser; bu hal, hayatın sınırlarını arayan ruhun sıkıntısıdır…
Sayfa 581
Hatıralar mutlu bir hayatın hatıraları olursa güzeldir; insana güç kapanmış yaraları hatırlatınca acı şeylerdir.
Sayfa 549
Reader Follow Recommendations
Çocukluk ve gençlik coşkuları onda pek bir iz bırakmadan geçip gitmişti; şehvete gösterişe ve son olarak da en yüksek sınıflar arası liberalizme yenik düşmüştü, ama bu daima içgüdüsünün doğru olduğunu söylediği sınırlar dahilinde gerçekleşmişti.
Sayfa 26
Yanlış yoldan gitmenin birden çok yolu vardır. Ama doğruyu yapmanın tek bir yolu bulunur. Yanlış yapmak bu yüzden kolay, doğruyu bulmak ise bu yüzden zordur. ‘Aristoteles’
Üç günlük korkunç bir acı ve ölüm! Bu her an benim de başıma gelebilir.
Sayfa 21
Bunca zaman yabancı kaldığı bazı şeyleri anlamış, ruhun tutkuyla savaşında ne kadar kuvvet harcadığını, insanın kalbinde ne derin, ne olunmaz yaralar açıldığını, acıdan nasıl ağlandığını, hayatın da bu mücadeleler içinde nasıl geçtiğini görmüştü.
Sayfa 514
Eğer kâinattan risalet-i Muhammediye'nin (A.S.M.) nuru çıksa, gitse, kâinat vefat edecek. Eğer Kur'an gitse, kâinat divane olacak ve Küre-i Arz kafasını, aklını kaybedecek. Belki şuursuz kalmış olan başını, bir seyyareye çarpacak, bir kıyameti koparacak.
Sayfa 109
—Sen başka türlüsün, Andrey; kanatların var senin, yaşamıyor, uçuyorsun. Yeteneğin, ihtirasın var. Baksana, şişman değilsin. Arpacık çıkarmıyorsun. Ensen kaşınmıyor… Başka bir adamsın vesselam.
—Haydi canım, saçmalama. İnsan kendi hayatını düzenlemek, tabiatını değiştirmek için yaratılmıştır. Sen karnını şişirip şişirip sonra da kabahati tabiatta buluyorsun. Senin de kanatların vardı ama çıkardın.
Sayfa 493
Acaba onüç asırda fâsılasız olarak hadsiz ruhlara, akıllara, kalblere, nefislere hak ve hakikat dairesinde hükmeden, terbiye eden, idare eden bu manevî Sultan-ı Zîşan'ın bir tek işareti böyle bir hakikatı isbat etmeye kâfi iken, binler tasrihat ile bu hakikat-ı haşriyeyi gösterip isbat ettikten sonra, o hakikatı tanımayan bir echel ahmak için Cehennem azabı lâzım gelmez mi ve ayn-ı adalet olmaz mı?
Sözler - 99
Sayfa 99