Kahvenin sarhoşluğu giderdiği fikri, doğruluk payı fazla olamasa da, bugün de yaygındır; kahve, alkol içen birinin kendisini daha uyanık hissetmesini sağlar, fakat aslında alkolün kandan atılma hızını düşürür.
Kahve, alkolün antitezi, sarhoş edici değil ayıltıcı, duyuları donuklaştıran ve gerçekliği bulanıklaştıran şey değil algılamayı yükselten içki olarak görülmeye başlandı.
Kahve, açık havada fiziksel çalışmadan çok, masa başında oturarak zihinsel iş yapan ve kahvenin zihinsel yeteneklerini keskinleştirdiğini fark eden bilim insanlarının, entellektüellerin, tüccarların ve kâtiplerin tercihli içkisi oldu.
Kahve, açık havada fiziksel çalışmadan çok, masa başında oturarak zihinsel iş yapan ve kahvenin zihinsel yeteneklerini keskinleştirdiğini fark eden bilim insanlarının, entellektüellerin, tüccarların ve kâtiplerin tercihli içkisi oldu.
Alkollü içkiler, milyonlarca insanın köleleştirilmesinde ve yerinden edilmesinde, yeni ülkelerin kurulmasında ve yerli kültürlere boyun eğdirilmesinde rol oynadılar. Bu utanç verici mirasın daha sevecen yansımaları bugün de varlığını sürdürüyor.
İsa'nın Son Akşam Yemeği'nde çömezlerine şarap sunması, daha sonra ekmek ile şarabın İsa'nın etini ve kanını simgelediği merkezi Hristiyan ayin Aşai Rabbani'de şarabın önemli bir rol oynamasına yol açtı.
Şarap önce "krater" denilen, semavere benzeyen büyük bir kâsede suyla karıştırılırdı. Katılan su miktarı, herkesin ne kadar çabuk sarhoş olacağını belirliyordu.
Kuşkusuz, ödeme biçimi olarak biranın kullanılmasının en göze çarpan örneği Mısır'ın Gize platosunda görülebilir. Piramitleri yapan inşaat işçilerinin yemek yedikleri ve uyudukları kasabada bulunan kayıtlara göre işçilerin ücretleri birayla ödenmiş.
Mezopotamyalılar (MÖ 3700 ler) bira ve ekmek tüketmeyi, kendilerini vahşilerden ayırt eden ve tam insan haline getiren şeylerden biri olarak görüyorlardı.
Sarhoş olma olasılığı, bira içmenin uygarlıkla eşitlenmesini etkilememiş gibi görünüyor.
Birinin sağlığına, mutluluğuna ya da öbür dünyaya güvenli geçişine ya da bir projenin başarısına kadeh kaldırma pratiği, alkolün doğaüstü güçleri çağırma gücüne sahip olduğuna dair eski düşüncenin modern yansımasıdır.
Sosyal bir ortamda içki içildiğinde kadehlerin tokuşturulması, kadehlerin bir tek ortak kap biçiminde yeniden birleştirilmesini simgeler. Bunlar,kökleri çok eskilere dayanan geleneklerdir.