Bir filmle (Tibet'te Yedi Yıl) tanıştığım Dalai Lama, bu kitapta özellikle; şimdi ve burada, iyilik, şefkat, mizah, inanç, barış, mutluluk, saygı, samimiyet, bağışlama, merhamet, sevgi, yardımseverlik, adil, nazik, empatik olmak, açık olmak ve kendini üstün görmemek kavramlarına bol bol değinmiş. Yaşamın kurallarını bu kavrama bağlamış.
İnsanlara bakış açısı şu: "Benden hiç de farklı olmayan bir insan." İnsanlığı koşulsuz kabul ediyor. İnsanların özünde iyilik ve sevgi potansiyeli olduğunu savunan, hümanist bakış açısına sahip. Ona göre acı, yaşamın kaçınılmaz bir parçası ve herkesin acı çekmekten korkup mutluluk aradığından bahsediyor. Mutluluk kavramına sık sık yer verilmiş. Mutluluğu; duygu, düşünce ve davranış örüntüsünde düşüncelerimizi (yaşama ve olaylara bakış açımızı) değiştirerek ulaşabileceğimizi savunuyor. Başlık başlık toplumun farklı kesimlerine hitap ediyor ve anlattıklarını Budizmle bağdaştırdığı yerler var.
Sayfaların çoğunun altı çizili. En dikkatimi çeken başlık ise "öfke" oldu.