Frida
@FridaaK
40 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.”
Sayfa 3Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
“..hayatımda hiçbir şeyi değiştirmeden, her izlenimime kendinden başka hiçbir şey de eklemeden, gerçek sevincin bütün bir dünyasını açıyordu önüme.”
Sayfa 32Kitabı okudu
“…öyle ki görmüyordum onu. Ama salonun yarı karanlığında her yerde, her seste, kendi içimde onun varlığını hissediyordum. Görmediğim her bakışı, her hareketi yüreğime yansıyordu.”
Sayfa 44Kitabı okudu
“..Ondan önce tanıdığım anneme ve babama, ondan sonra tanıdığım karıma ve çocuklarıma, hiçbirine, ona olduğumdan daha fazla şey borçlu değilim. Kimseyi de ondan daha fazla sevmedim.”
“Karanlıktaki bu sesin, karanlıktaki bu sesin göğsümün en derinlerine işlediğini nasıl hissediyordum şimdi!
Bir insan başka bir insanla yaşamı boyunca ancak bir kez böyle konuşabilirdi…
Ve bu ses ansızın sustu, aramızda karanlıktan başka bir şey kalmadı. Yanımda olduğunu biliyordum. Uzanmış elin bana dokunması için elimi kaldırmam yeterliydi..”
Tolstoy’u okurken sanki açık bir pencereden dışardaki gerçek dünyaya bakıyormuşsunuz gibi hissedersiniz.
“Ölümle ilgilenmem, çünkü ben yaşadığım sürece onun var olması imkânsız.”
Tolstoy müzikten ürker, çünkü müzik onun duygularının gizem doku derin dalgalarını çok güçlü bir şekilde harekete geçirir, tutkularının güçle dolu sinirlerine saldırır. “Müziğin benim üzerimde dehşet verici bir etkisi var,” der bir defasında ve gerçekten de ailesi toplanıp zevkle müzik dinlemek amacıyla piyanonun çevresine doluştuğunda Tolstoy’un burun deliklerinin çevresinde titreme başlardı; kaşları çatılır, boğazında “tuhaf bir baskı hissederdi” ve birden sert bir şekilde dönüp giderdi, çünkü gözyaşlarına boğulurdu.” (Bu müzik ne istiyor benden?) demişti bir defasında bu kadar etkilenmekten korkarak.
Sayfa 266Kitabı okudu